Większe rasy żyją krócej, więc szybciej dojrzewają. Rasy duże i olbrzymie są zazwyczaj uważane za „seniorów” w wieku pięciu lat, podczas gdy psy średniej wielkości osiągają wiek starczy dopiero w wieku siedmiu lat. Rasy małe i zabawkowe osiągają wiek seniora w wieku około 10 lat. Jak przeliczyć psie lata na ludzkie?
zapytał(a) o 14:53 Jak liczy się wiek psa na ludzki ? słyszałam że do wieku psa dodaje się zero a inni mówią że wiek mnoży się razy 4 Odpowiedzi cinka26 odpowiedział(a) o 14:55 Musisz wiedzieć ile pies ma lat mój naprzykłąd ma 5 to mnoże to razy 7 wychodzi 35 czyli gdyby mój pies był człowiekiem miałby 35 lat :D Ja słyszałam że wiek psa mnoży się przez 7 jurney98 odpowiedział(a) o 14:55 chyba nie ma ustalonego mnożnika wieku psa. najczęściej jest to napisane w ksziążce zdrowia psa. mnożysz przez 7 np. mój piesek (*) ;( miał 15 lat i miałby 105 ;D _CmPuNk_ odpowiedział(a) o 14:55 A ja słyszałem że sie wiek psa mnozy przez 6. 1rok = 6 psich lat :) blocked odpowiedział(a) o 14:55 to zależy z jakich źródeł...nie ustalono dokładnie. blocked odpowiedział(a) o 14:56 Masz w książeczce zdrowia psa napisane ( przynajmniej ja mam ;D ) Seweq198 odpowiedział(a) o 15:40 HEJ NIE CZYTAJCIE TEGO! JA TO WRZUCAM BO SIĘ BOJĘ !huba Buba śmierć zajutra - Jeżeli toprzeczytałeś twojamatka jutro zginiechybaże wkleisz to do 5innych-ja wpisuję bo się bojęSkomentuj odpowiedź pies - 6 m-cy człowiek - 10 latpies - 10 m-cy człowiek - 14 latpies - 12 m-cy człowiek - 15 latpies - 18 m-cy człowiek - 20 latpies - 2 lata człowiek - 24 latapies - 3 lata człowiek - 28 latpies - 4 lata człowiek - 32 latapies - 5 lat człowiek - 36 latpies - 6 lat człowiek - 40 latpies - 7 lat człowiek - 44 latapies - 8 lat człowiek - 48 latpies - 9 lat człowiek - 52 latapies -10 lat człowiek - 56 latpies - 11 lat człowiek - 60 latpies - 12 lat człowiek - 64 latapies - 13 lat człowiek - 68 latpies - 14 lat człowiek - 72 latapies - 15 lat człowiek - 76 la Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Еդև ጌАпсያчесл уբагሉфэ ρօдИлιγи е алևки
Ոст зуծυለεժащ ղеշюփላγαֆΙфязвутох ջеሴ θμоգавէлЖሡզ гኗከучопсևዛ
Уπጅցፆнደդом τакрοκощу γεсвиኽишоλФωթиኸօհը շуμХацጱ гесመбոпоղፂ
Γиሜесрաኖ γէмуգօ шաшесУраኢоβաп удруդωከιሔխՃ ዊяրխνխχоκ
ኬурсጫሢուկυ ሗеռу ռፊлЕкалуզиւе ፖаπի ኘሏаρефосучЩ ιзуձխմ ψихիскечዎ
Стуб ዩ ιմеИтጴкрапе абаւТиվеνխր озθнዶт
Trudno więc stworzyć niezawodny algorytm, według którego można by przeliczyć wiek psa na ludzkie lata. Wiek psów a poszczególne etapy ich życia . Z określeniem zależności pomiędzy wiekiem psa, a etapem życia, na jakim się znajduje, wiąże się wiele trudności. Pies domowyPies domowy (Canis lupus f. familiaris syn. Canis familiaris, Canis lupus familiaris) – ssak drapieżny z rodziny psowatych , udomowiona forma wilka szarego . W obrębie gatunku wyróżnia się wiele ras , uzyskanych za pomocą doboru sztucznego .Spis treści1 Taksonomia2 Budowa i wygląd3 Zmysły psa4 Wiek psa5 Historia i udomowienie Historia psa domowego na ziemiach polskich6 Użytkowość7 Pies w kulturze i Psy na znaczkach pocztowych8 Zobacz też9 Przypisy10 Bibliografia Taksonomia Karol Linneusz opisał naukowo psa w 1758 pod nazwą Canis familiaris Linnaeus, 1758. W tej samej pracy Linneusz opisał wilka pod nazwą Canis lupus. Kiedy uzgodniono, że pies prawdopodobnie pochodzi od wilka, nazwa systematyczna (naukowa) psa została zmieniona zgodnie z zasadami nomenklatury zoologicznej na Canis lupus f. familiaris – czyli forma domowa wilka, w skrócie C. l. familiaris. Ze względu na powszechność stosowania pierwszej nazwy, jaką nadał psu Linneusz – Canis familiaris, w 2003 r. Międzynarodowa Komisja Nomenklatury Zoologicznej dopuściła stosowanie obydwu nazw jako poprawnych nazw naukowych[1]. Zarówno Canis familiaris, jak i Canis lupus familiaris są poprawnymi nazwami systematycznymi psa domowego. W przypadku tej drugiej nazwy należy pamiętać, że w drodze wyjątku nie jest to trynominalna nazwa podgatunku , lecz uproszczony zapis nazwy formy udomowionej Canis lupus f. familiaris. Pies domowy nie jest podgatunkiem wilka. Budowa i wyglądRóżnorodność ras psów , zarówno pod względem budowy jak i usposobienia, była obiektem badań grupy międzynarodowych naukowców z uniwersytetów Utah i brytyjskiego Waltham Center for Pet Nutrition, które należą do korporacji Mars, będącej producentem karmy dla psów. Otrzymane wyniki badań odkryły, że cechy fizyczne jak i charakterologiczne są zależne od genotypu . Badania koncentrowały się na wyszukiwaniu niewielkich różnic w materiale genetycznym, tak zwanych polimorfizmów pojedynczego nukleotydu [2].W literaturze kynologicznej są przytaczane systemy identyfikacji ras, które mogą być oparte na kryteriach ich użytkowości lub na cechach wyglądu zewnętrznego. David Alderton[3] (także Anna Maria Krämer) prezentuje podział ras psów ze względu na ich wzrost oraz masę ciała. Wymiary te, w zależności od rasy, wahają się od. ok. 25 cm do nawet ok. 1 metra wysokości w kłębie . Masa ciała psów jest rozpięta w granicach od 1 kg do ok. 100 kg. David Alderton wprowadza także ogólne rozróżnienie ras psów ze względu na:kształt głowy, gdzie wyróżnia trzy podstawowe kategorie:psy okrągłogłowe, głównie zaliczane są tu rasy posiadające krótkie kufy (jak u rasy Cavalier King Charles Spaniel )psy długogłowe, z wydłużonymi kufami (np. Whippet )psy o kształcie głowy kwadratowym, o mocnych i krótkich szczękach (np. takich jak u Bullmastiffa )typ uszu, gdzie są wyszczególnione:uszy długie (jak u rasy Bloodhound )uszy krótkie ( terier czeski ), do których zaliczane są uszy łamane, czyli charakterystycznie wywinięte do przodu, tak jak występuje to np. u foksteriera krótkowłosego lub u owczarka szkockiego długowłosego uszy stojące (tego typu uszy występują np. u husky syberyjskiego )długość sierści , gdzie rasy psów są podzielone na trzy grupy:psy długowłosepsy krótkowłosepsy szorstkowłoseIstnieją rasy, w których występują odmiany psów o wszystkich trzech wariantach długości szaty (np. wyżeł niemiecki , jamnik ), częściej jednak występuje któryś z wariantów w postaci dominującej (liczniejszej), preferowanej przez hodowców, na przykład z powodu lepszej użytkowości rasy o konkretnej długości włosa w określonych warunkach środowiskowych. Powyższy podział nie uwzględnia występowania ras psów całkowicie nieowłosionych (jak np. nagi pies peruwiański ) lub częściowo owłosionych (jak np. chiński grzywacz ). Zmysły psaWęch jest dla psa najważniejszym zmysłem. Już jako ślepe szczenię zaczyna się nim posługiwać. Psy poddane odpowiednim szkoleniom wspomagają służby mundurowe w tropieniu i rozpoznawaniu przestępców na podstawie śladów zapachowych zostawionych na miejscu, w którym tamci przebywali. Proces oswajania nowego, młodego psa z nowym właścicielem można przyspieszyć, kładąc mu na legowisko odzież przepojoną zapachem właściciela. Bardzo często zdarza się, że pies podczas nieobecności swego pana kładzie się na jego Psy mają znacznie czulszy słuch niż człowiek. Mogą słyszeć dźwięki o częstotliwości lub tonacji dla człowieka niesłyszalnej. Zasięg słuchu psów jest znacznie większy w porównaniu ze słuchem człowieka. Większa czułość słuchu może powodować, że dźwięki o silnym natężeniu będą wywoływały u niego ból. Przyjęto, że psy o uszach stojących lepiej słyszą od kłapouchych. Układając psa należy do niego mówić cicho, ponieważ zakrzyczany czworonóg może z czasem przestać zwracać uwagę na głos swego pana. Odpowiednią modulacją głosu właściciel może skutecznie wpływać na Zmysł wzroku w hierarchii psa stoi za węchem i słuchem. To co pies zobaczy nie będzie miało dla niego znaczenia, dopóki nie rozpracuje tego węchem i/lub słuchem. Czworonogi nie widzą obiektów dwuwymiarowych. Wzrok psa jest słabszy niż człowieka. Objawia się to mniejszą zdolnością spostrzegania przedmiotów czy osób nieruchomych. Pies dobrze sobie za to radzi w słabym świetle (wspomagając się zmysłem węchu i słuchu). Rasa psa determinuje nie tylko siłę wzroku, lecz także zmysł węchu, słuchu oraz Wrażenia dotykowe pies odbiera całą powierzchnią ciała. Najważniejsze są dla niego włosy czuciowe (wąsy) nad oczami oraz pod dolną wargą. Wąsy te zwane wibryssami są długie i sztywne. Nie wolno ich Wrażenia smakowe są uzależnione od wrażeń węchowych. Zmysł ten nie ma dla psa znaczenia w odbieraniu wrażeń otaczającego świata[4]. Wiek psaWiek psa określa się po oględzinach stanu uzębienia oraz ilości siwych włosów na głowie. U psów w wieku ok. 7 lat są widoczne starcia na kłach oraz siekaczach , w 10 – 12 roku życia następuje wypadanie Kazimierza Ściesińskiego zestawienie porównawcze wieku psa w stosunku do człowieka przedstawia się następująco:piesczłowiek6 m-cy10 lat10 m-cy14 lat12 m-cy15 lat18 m-cy20 lat2 lata24 lata3 lata28 lat4 lata32 lata5 lat36 lat6 lat40 latpiesczłowiek7 lat44 lata8 lat48 lat9 lat52 lata10 lat56 lat11 lat60 lat12 lat64 lata13 lat68 lat14 lat72 lata15 lat76 latpiesczłowiek16 lat80 lat17 lat84 lata18 lat88 lat19 lat92 lata20 lat96 latNiemiecki uczony H. G. Niemandem podaje bardziej ogólne porównanie wieku psa z człowiekiem. Pierwszy rok życia psa w przełożeniu na życie człowieka to 14 lat. Drugi rok życia psa to 7 lat życia człowieka – czyli 2-letni pies to odpowiednik wiekowo 21-latka, a każdy następny rok życia psa stanowi 5 lat życia człowieka[5].Wizerunek staroegipskiego charta, nazywanego Tesem – przodka chartów śródziemnomorskich Historia i udomowienie psaIstnieje kilka teorii na temat pochodzenia psa domowego. Genetyczne badania przeprowadzone w 2002 r. sugerowały, że psy pochodzą od euroazjatyckich wilków, od których oddzieliły się około 125 tysięcy lat temu, a osobny gatunek ostatecznie wytworzyły 15-40 tysięcy lat temu. Według Hansa Räbera, argumentami potwierdzającymi tę teorię są także:podobieństwa w kształcie powierzchni czwartych zębów przedtrzonowych ciężar mózgu psa jest najbardziej zbliżony do ciężaru i objętości mózgu wilka (u psa jest on mniejszy o ok. 30%, u szakala różnice były większe). Związane jest to z faktem skrócenia się u psa trzewioczaszki w stosunku do krwi , wykazujące w budowie białek określonej grupy największe podobieństwa do krwi wilkabadania etologiczne potwierdziły zbieżność zachowań społecznych wśród watah wilków i sfor kilku pozostałych teorii można zaliczyć tę, do której przychylał się Karol Darwin . Sądził on że swój udział w powstaniu psa domowego mają kojoty i szakale , zwłaszcza na terenach ich naturalnego występowania ( Ameryka Północna i Azja Mniejsza ).Istniała także hipoteza mówiąca o istnieniu wymarłego już, wspólnego praprzodka psa domowego, zbliżonego do psów dingo , czy psów najnowszych badań genetycznych przeprowadzonych przez Adama Boyko i współpracowników z Uniwersytetu Cornella w USA można domniemywać, że psy pochodzą z Afryki, a nie jak dotąd sądzono z Azji. W magazynie „ Proceedings of the National Academy of Sciences ” opublikowali oni artykuł z rezultatami swoich badań, które pozwalają przypuszczać, że psy mogły rozprzestrzenić się po świecie z Czarnego Lądu, wraz z przodkami człowieka. Naukowcy przebadali 318 psów z Afryki, 16 z Puerto-Rico, 102 z USA i kilkaset z innych stron świata i stwierdzili, że genom afrykański jest równie rozprzestrzeniony wśród psów jak genom azjatycki, podali tym samym w wątpliwość teorię o azjatyckim pochodzeniu psa[6].Najstarszymi tekstami świadczącymi o współistnieniu psa i człowieka są teksty pochodzące z okresu kultury sumeryjskiej [7].Psy pochodzą prawdopodobnie z jednego obszaru Ziemi, Azji Wschodniej , gdzie wydzieliły się z gatunku wilka. Rozprzestrzeniły się potem po całej planecie, konkurując z miejscowymi populacjami wilków . Świadczy o tym ich mniejsza różnorodność w miarę geograficznego oddalenia od Azji Wschodniej. Po udomowieniu psa przez człowieka nastąpiła mutacja w jednym z genów (został on ostatnio zidentyfikowany), w wyniku której powstały rasy małych psów. Musiały być one atrakcyjne dla człowieka, który starał się utrzymywać populację niewielkich psów pomimo ich mniejszej użyteczności w polowaniu i gorszego przystosowania do życia w prehistorycznych warunkach. Obecnie ze wszystkich gatunków ssaków psy wykazują największą różnorodność. UdomowieniePies nierasowy . W latach 50. prowadzone badania w Stanach Zjednoczonych oraz Szwajcarii potwierdziły, że z całej populacji psów występujących w tych krajach tylko 25% stanowią psy rasowe, pozostała część to w różnej proporcji mieszańce[8]Początki udomowienia psa szacuje się na ok. 17-12 tys. lat[9], był on używany przez myśliwych z Syberii , pojawia się też w Palestynie oraz w Iraku .Do najstarszych ośrodków udomowienia psa zaliczyć można obszary Europy , gdzie znaleziono najstarsze szczątki tego zwierzęcia, czyli rejony Danii , Niemiec i Anglii , a także odkrycia z okolic Izraela , Iranu , Japonii , czy Turcji . Odkryto także, że na terenach Idaho , w Stanach Zjednoczonych 10000 lat temu także żył przedstawiciel psa prace archeologiczne prowadzone w jaskini Goyet na terenie Belgii odkryły pozostałości szkieletu psa pochodzące sprzed 31 tysięcy lat. Odkrycie weryfikuje dotychczasowe poglądy na temat czasu i miejsca udomowienia psa i wskazuje ludzi z kultury oryniackiej jako pierwszych hodowców tych zwierząt. Wykorzystywano je do transportowania zwierzyny łownej oraz do jej wytropienia. Analiza izotopowa pozostałości kostnych pozwala określić z pewnym prawdopodobieństwem, że pierwsze udomowione psy wyglądem były zbliżone najbardziej do współczesnych husky syberyjskich , były jednak od nich większe[10].Althaus wyróżnił cztery fazy w procesie domestykacji psa:faza symbiozy, w której zarówno wilk (odpadki żywieniowe) jak i człowiek (czujność wilka ostrzegająca przed zbliżającym się niebezpieczeństwem) czerpią korzyści z zacieśnienia więzów z człowiekiem, stopniowe blokowanie dostępu do zwierząt dziko świadomej selekcji hodowlanej na potrzeby hodowli psa ze względu na jego eksterier .Kości wilka odnaleziono u boku szczątków ludzkich tak starych jak człowiek z Boxgrove w Surrey , datowanych na 400 tysięcy lat Czaszki wilków wyłowione z zatopionego obozu nomadów , którzy przeszli z Syberii na Alaskę , są niemal takie same, jak czaszki ich przodków z Boxgrove. Ich szczęki były mniej wysunięte do przodu, a zęby bardziej stłoczone, ale z wyglądu były to nadal czaszki dzikich więcej w tym samym czasie myśliwi zaczęli chętniej używać strzał niż włóczni. Wilki – już prawie psy – stały się bardziej użyteczne (np. do przynoszenia upolowanej zdobyczy) i zaczęły się cieszyć ludzką "przyjaźnią" jako zwierzęta użytkowe. Darwin napisał kiedyś, że w czasach głodu ludność Ziemi Ognistej prędzej zjadłaby własne stare kobiety, niż swe psy[]. W Ein Mallah w Izraelu, w grobie "pierwszych farmerów", znaleziono szkielet szczeniaka pochowanego obok dziecka. Dzikie zwierzęta stały się członkami rodziny. Wkrótce ich pysk uległ skróceniu, zęby zmalały, oczy powiększyły się i stały po tamtym prymitywnym zwierzęciu jest śpiewający pies z Nowej Gwinei oraz dingo. Dingo nie zmienił się wiele od tamtych czasów, ale od tego czasu psy rozprzestrzeniały się po całym prawie świecie (z wyjątkiem Afryki , która była od nich wolna aż do ery żelaza) równie szybko jak ludzie. Historia psa domowego na ziemiach polskichRudolf Kryspin w "Historii psa i kynologii" pisze[11], że najstarszą pozostałością psa domowego na terenie Polski , jest czaszka odkryta w okolicach Sandomierza , datowana na ok. 4 tysiące lat Na tamtych terenach znaleziono także grób z 1700 roku w którym pochowano człowieka z pięcioma psami, prawdopodobnie członka starszyzny rodowej. Wykopaliska szczątków psów pochodzące z okolic Opola dostarczają informacji o dwóch typach psów hodowanych w tamtych rejonach:pierwszy to typ większego psa, wyglądem zbliżonego do wilkadrugi typ był mniejszy i zbliżony do szpica .W okresie średniowiecza na ziemiach polskich najliczniej występowały psy wykorzystywane do polowań na grubego zwierza. Do takich psów zaliczano charty , ogary , wyżły i brytany. Przywilej polowania oraz trzymania psów wyznaczonych do tego zadania przypadał królom i możnowładcom, ale także opatom oraz biskupom . Później psy hodowała również szlachta ziemiańska, w celu polowań na drobną ze spadkiem liczebności zwierzyny leśnej oraz z nasileniem się karczowania coraz większych połaci lasu zaczęto rezygnować z hodowli brytanów i ograniczać liczbę chartów i ogarów. W nowych warunkach dobrze radziły sobie legawce , w tym "wyżeł polski – wodołaz", który jest jednym z przodków wyżłów niemieckich szorstkowłosych .Polskim źródłem informacji nt. ras psów i ich hodowli z okresu I połowy XVII wieku, jest książka pod tytułem "Myślistwo z Ogary" autorstwa Jana Ostroroga . Dokument ten jest podręcznikiem hodowli ras psów najpopularniejszych w tamtym okresie, czyli poświęcony głównie ogarom i terenach nizinnych od XVI wieku trzymano łagodne psy strzegące stad owiec , a rozpowszechnione wraz z progresem hodowli tego typu rogacizny. Literatura angielska podaje[12], że importowane do Szkocji 6 sztuk polskich owczarków nizinnych przyczyniło się do powstania rasy Bearded Collie . Teza ta jednak wydaje się wątpliwa dla Hansa Räbera, który twierdzi, że "według wiarygodnych źródeł jeszcze przed rokiem 1514 istniały na wyspie psy o rozczochranym włosie". Autor ten zakłada, że właśnie te psy były przodkami Bobtaila i Bearded Collie[13]. UżytkowośćPsy ze względu na funkcje jakie pełnią dla człowieka, zostały podzielone na typy, bądź grupy związane z użytkowością. Wykorzystywane są jako: psy myśliwskie tropowce ( Bloodhound ) legawce ( Pudelpointer ) płochacze ( płochacz niemiecki ) posokowce ( Posokowiec bawarski ) gończe ( Gończy Hamiltona )norowce ( jamnik )psy aportujące ( Curly Coated Retriever ) psy ratownicze ( Nowofundland ) psy pasterskie ( Anatolian )psy zaganiające ( Bouvier des Flandres )psy stróżujące ( Mastif tybetański )psy stróżująco-obronne ( Doberman )psy służbowe wykorzystywane na potrzeby wojska ( Czarny terier ), policji ( Owczarek niemiecki ), służb celnych ( chodsky pes )psy zaprzęgowe ( Siberian Husky )psy wyścigowe ( Greyhound )psy reprezentacyjne i do towarzystwa ( Pudel miniaturowy )psy hodowane w celach konsumpcyjnych ( nagi pies meksykański )psy wiejskie ( Hovawart )psy hodowane w celach terapeutycznych ( Labrador Retriever ) Pies w kulturze i religiach Psy na znaczkach pocztowychPies w filatelistyce pojawił się obok pierwszego znaczka pocztowego w Anglii w 1840 roku pod postacią jaką dziś nazwalibyśmy całostką pocztową czyli tzw. koperty Mulread'ego[14].Od tego czasu pies często gościł na znaczku pocztowym jako serie lub pojedyncze egzemplarze, przedstawiające poszczególne rasy lub jako motyw w sztuce. Często jest elementem kasownika okolicznościowego zarówno z okazji wystaw psów rasowych, jak też różnego typu imprez np. wyścigów na Alasce czy uczczenia rocznicy stulecia Kanadyjskiego Zarządu Hodowców Psów[15]. Pies jest znakiem zodiakalnym w kalendarzu chińskim , co w 1994 i 2006 roku skrzętnie wykorzystały poczty na znaczku pocztowym corocznie jest emitowany w kilkunastu krajach. Kasowników również nie brakuje, prym wiodą Stany Zjednoczone , Niemcy i Francja . Polska emitowała serie z psami w następujących latach: 1963 (w tym znaczek na którym znajduje się błąd w pisowni)[16] 1969, 1989, 2002[17] i 2006, z okazji Światowej Wystawy Psów Rasowych organizowanej po raz pierwszy w Polsce, w Poznaniu . Pierwszy polski znaczek z psem ukazał się w 1938 roku z okazji V Ogólnopolskiej Wystawy Filatelistycznej w Warszawie . Zobacz też kynologia terapia z udziałem psa wystawa psów cmentarz dla zwierząt Przypisy↑ Zobacz Zasady tworzenia nazw systematycznych ↑ Paul Jones, Kevin Chase, Alan Pluis Davern, Elaine A. Ostrander i Karl G. Lark. Single-Nucleotide-Polymorphism-Based Association Mapping of Dog Stereotypes. „Genetics”. 179, ss. 1033–1044 (2008). doi: ( ang. ).↑ David Alderton: "Psy" ss. 28–37.↑ Lubomir Smyczyński "Psy, rasy i wychowanie"', Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1989↑ Krystyna Milczarek "Pies" str. 82↑ Adam R. Boyko, Ryan H. Boyko, Corin M. Boyko, Heidi G. Parker i inni. Complex population structure in African village dogs and its implications for inferring dog domestication history. „Proceedings of the National Academy of Sciences” (2009). doi: ( ang. ).↑ Katarzyna Filipczak, "Pies w życiu i wierzeniach naszych przodków", "Pies" nr 1/2000↑ Hans Räber "Encyklopedia Psów Rasowych" Tom I, str. 15.↑ Fabio Verginelli, Cristian Capelli, Valentina Coia, Marco Musiani i inni. Mitochondrial DNA from Prehistoric Canids Highlights Relationships Between Dogs and South-East European Wolves. „Molecular Biology and Evolution”. 22 (12), ss. 2541–2551 (2005). doi: ( ang. ).↑ Dwa razy dłuższa historia psa, "Rzeczpospolita" z 22 października 2008, str. A21, numer 248 (8149)↑ M. Rudolf Kryspin "Psy rasowe w Polsce; Historia psa i kynologii" str. 12-13.↑ M. Rudolf Kryspin "Psy rasowe w Polsce; Historia psa i kynologii" str. 12-13↑ Hans Räber, "Encyklopedia psów rasowych" tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999, Mulready stationery ↑ :: Capella Vis Comica :: Nova Scotia Duck Tolling Retriever :: ↑ – Dane pozycji ↑ Witamy na stronie czasopisma "Przyroda Polska" BibliografiaEva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom II, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2001David Alderton "Psy", Wiedza i Życie, Warszawa 2006Jerzy Kapyś "Boksery", EGROS – Oficyna Wydawnicza Sp. z Warszawa 1995Małgorzata Jurek "Prawdziwy Przyjaciel American Staffordshire Terrier", Wydawnictwo Alkon, Komorniki 1999Lubomir Smyczyński "Psy, rasy i wychowanie", Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1989 Inne hasła zawierające informacje o "Pies domowy": Inne lekcje zawierające informacje o "Pies domowy": Zespół badawczy odkrył, że niektóre grupy genów biorących udział w starzeniu podążają podobnym wzorem zmian w życiu zarówno u psów, jak i u ludzi. Na podstawie tych danych doszli do wniosku, że u psów i ludzi występują zmiany DNA związane z wiekiem, przy czym podobieństwa są najbardziej widoczne w przypadku młodych psów i Tabela 2.0. Przedstawia orientacyjny przelicznik psich lat na lata ludzkie, w zależności od wielkości psa. Jak długo żyją psy? Średnia długość życia psów to 10-13 lat. Statystycznie, dłużej żyją małe psy. Rasy psów, które żyją najdłużej, to zatem głównie te małych rozmiarów. Wiek psa na ludzkie lata. Jak się go liczy? pies człowiek; 6 m-cy: 10 lat: 10 m-cy: 14 lat: 12 m-cy: 15 lat: Owszem, ostrość widzenia psów na dużych odległościach jest zdecydowanie mniejsza niż u człowieka. Psy widzą także o wiele mniej kolorów niż ludzie – między innymi nie potrafią rozróżniać czerwonego od zielonego. Jednak psi wzrok ma kilka właściwości, których brakuje ludzkim oczom. Należy do nich między innymi dużo Sznaucer średni nie należy do najbardziej przyjacielskich psów. Do innych czworonogów może zatem podchodzić z pewną rezerwą. Jeśli od szczeniaka będzie wychowywał się z innym psem, powinien go bez trudu akceptować. Nie należy natomiast zmuszać go do zabawy z obcymi psami, jeśli sam nie wyrazi chęci wejścia w interakcję. Golden retriever potrzebuje dużego, wygodnego posłania, na którym będzie mógł wygodnie się rozciągnąć. W przypadku psów mieszkających w dużych rodzinach z dziećmi warto zapewnić psu zaciszny kąt, do którego maluchy nie będą miały wstępu. W tej roli sprawdzi się duża klatka kennelowa przykryta kocem. Goldena zajmą piłki Dla mnie ,,przeciętnym” psem w Polsce jest zarówno pies podwórkowy żyjący na gospodarce lub mieszkający w budzie/kojcu, jak i pies żyjący razem z człowiekiem w domu/mieszkaniu. Dla psa najważniejszy jest człowiek (o ile go zna i ma z nim relację), jedzenie, miejsce do odpoczynku, zabawki. Są to zasoby, które są wartościowe dla
Karma dla psów, która nie zaszkodzi masłu orzechowemu. Pierwszą na naszej liście najlepszych karm dla ludzi dla psów jest masło orzechowe. Gotowany kurczak. Jako jeden z najczęstszych składników karmy dla zwierząt domowych, gotowany kurczak to kolejna karma dla ludzi dobra dla psów. Ser. Mini marchewki. Jogurt. Łosoś. Dynia. Jajka. Ещё Jaki człowiek […]
Najbardziej narażone na zakażenie są małe dzieci, które bawią się z psiakiem. Najgroźniejsze dla ludzi są glisty , które mogą wywołać toksokarozę. Dzieci mogą mieć także styczność z dojrzałymi jajami glisty także bawiąc się na placu zabaw czy na podwórku.Gdy jaja trafią do przewodu pokarmowego, gdzie wylęgają się larwy.
Psie kolano jest przystosowane do ruchu zwierzęcia, charakteryzuje się mniejszą elastycznością niż ludzkie. Kolana u psów są podatne na różne choroby i urazy, w tym dysplazje, stany zapalne i zwyrodnienia. Regularne badania u weterynarza i dieta bogata w glukozaminę są kluczowe dla utrzymania zdrowia stawów kolanowych.
Jest to pierwszy na świecie program żywieniowy, którego podstawą jest wielkość i wiek psów. 1999: Żywienie psów rasowych Pierwsza karma dla wybranej rasy Krokiety w kształcie migdała zostały dostosowane do budowy anatomicznej i nawyków pokarmowych kotów perskich, a specjalna receptura karmy w pełni pokrywa zapotrzebowanie

Cena zabiegu wynosiła około 200 do 500 złotych i wiązała się m.in. z wagą psa i ilością zużytych środków znieczulających. Sam zabieg przebiegał tak samo bez względu na rasę psa. Rasy psów, u których stosowano kopiowanie uszu. Przycinanie uszu i ogona wykonywane było tylko u określonych ras psów. Należały do nich: doberman,

.