Pytanie: Bardzo proszę o udzielenie rady w mojej sprawie. Podpisałam umowę przedwstępną na zakup lokalu od pani Kowalskiej. W tym samym dniu Pani Kowalska otrzymała w akcie darowizny lokal od swojego syna Pana Kowalskiego. Po 2 tygodniach w dziale III księgi wieczystej pojawia się wpis egzekucyjny na Pana Kowalskiego. Następnie parę dni później Pani Kowalska wnosi do III działu księgi wieczystej wpis o wykreślenie wpisu komorniczego. Moje pytanie jest takie: czy pani Kowalska jest zobowiązana do tego by spłacić dług jej syna jeśli otrzymała lokal od syna czy komornik może zająć nieruchomość kiedy należy on już do Pana Kowalskiego? Boję się że kupię lokal z komornikiem, nawet gdy księga wieczysta będzie czysta w dniu zawarcia umowy przyrzeczonej, a po kilku dniach pojawi się wpis komorniczy na Pana Kowalskiego. Widzę teraz, że Pan Kowalski darując matce lokal, chciał zabezpieczyć lokal przed komornikiem, ale faktycznie uratował? Przeczytaj też: Darowizna przed powstaniem długu a skarga pauliańska Odpowiedź: Przejście własności nieruchomości na obdarowanego następuje z chwilą podpisania umowy darowizny oczywiście w formie aktu notarialnego. Można znaleźć opinie według których przejście własności następuje dopiero z chwilą dokonania zmiany właściciela w księdze wieczystej, ale jest to nieprawda, bowiem wpis w księdze wieczystej ma charakter deklaratoryjny; wiąże się z tym ryzyko zostania oszukanym w wyniku podwójnej sprzedaży nieruchomości ale to uwaga tylko na marginesie. Jednak ja piszę Pani o tym dlatego, że w takim razie należy przyjąć, iż wniosek obdarowanej pani Kowalskiej o wykreślenie w księdze wieczystej wzmianki o wszczęciu egzekucji, zostanie uwzględniony. W takiej sytuacji bezpośrednio Pani Kowalska nie będzie odpowiadać za długi darczyńcy czyli jej syna – pana Kowalskiego, gdyż ona dłużnikiem nie jest. Jednakże istnieje tzw. skarga pauliańska i ta instytucja umożliwia wierzycielowi (jeżeli darowizna nieruchomości uniemożliwiła wyegzekwowanie jego należności) wystąpienie do sądu z wnioskiem o uznanie darowizny za bezskuteczną w stosunku do tegoż wierzyciela. Przyjmuje się, że jeżeli obdarowaną jest osoba z najbliższej rodziny dłużnika (a matka jest nią niewątpliwie), to wiedziała ona o rzeczywistym celu darowizny czyli że miała ona na celu uniemożliwienie zajęcia i zlicytowania nieruchomości. I to wystarczy do tego aby uzyskać uznanie sądowne bezskuteczności tej czynności prawnej czyli darowizny, względem wierzyciela – komornik będzie wtedy mógł prowadzić egzekucję z tej nieruchomości. Oczywiście skarga pauliańska jest inicjowana przez wierzyciela a nie z urzędu natomiast jest wysoce prawdopodobne iż komornik poinformuje wierzyciela o tym, że taka darowizna miała miejsce i zasugeruje mu to o czym napisałem wyżej. Przeczytaj też: Termin do wniesienia skargi pauliańskiej Jeżeli wierzyciel pana Kowalskiego wystąpi do sądu ze skargą pauliańską, to może w niej zawrzeć wniosek o zabezpieczenie roszczenia pauliańskiego poprzez uczynienie w księdze wieczystej zakazu zbycia tej nieruchomości i jeżeli takie zabezpieczenie zostanie dokonane (nie wiem czy sąd przychyliłby się do tego wniosku, moim zdaniem powinien ale w praktyce bywa powiedzmy, różnie…), to nie zawrze pani z panią Kowalską umowy kupna-sprzedaży. Teraz zastanówmy się, co może stać się, jeśli zabezpieczenie roszczenia pauliańskiego nie zostanie na czas dokonane tzn. pani Kowalska zdąży sprzedać Pani – przenieść na Panią własność nieruchomości. Wówczas Pani stanie się właścicielem nieruchomości w „czystej” księdze wieczystej sąd na Pani wniosek wpisze Panią jako właściciela – nabywcę. Przeczytaj też: Pierwszeństwo wierzyciela pauliańskiego Jednakże, zgodnie z art. 531 par. 2 Kodeksu cywilnego, wierzyciel pana Kowalskiego może skutecznie wystąpić ze skargą pauliańską także przeciwko osobie czwartej czyli przeciwko kolejnemu właścicielowi czyli przeciwko Pani jako nabywcy ale pod warunkiem że wiedziała Pani o okolicznościach uzasadniających uznanie czynności dłużnika za bezskuteczną. Czy w przedmiotowej sprawie sąd uznałby że wiedziała Pani (a wiemy, że wie Pani o tym), trudno mi powiedzieć. Bezpłatne porady: poczta@
Ubezpieczenie majątku wspólnego wspólnoty mieszkaniowej. Najlepiej ubezpieczyć majątek wspólny w zakresie „all risk” – czyli od wszystkich ryzyk. W skład takiego ubezpieczenia mogą wchodzić następujące elementy: budynek wspólnoty – w częściach wspólnych lub w całości, wspólne budowle i obiekty małej architektury
Jego rodzice zaprojektowali najpopularniejsze polskie meble modernistyczne. Jacek Kowalski, syn Bogusławy i Czesława, postanowił upamiętnić ich dorobek. Napisał książkę, pełną anegdot, dokumentów i wspomnień twórców legendarnych Mebli TEŻ: Nie żyje Bogusława Kowalska - poznanianka, która umeblowała całą Polskę. Współtwórczyni meblościanki, słynnych Mebli Kowalskich miała 89 latCzy Meble Kowalskich stały w domu Kowalskich?Jacek Kowalski: Klasyczny zestaw Mebli Kowalskich nie nadawał się dla Kowalskich. Mieszkamy w kamienicy zbudowanej w 1939 roku. Te wnętrza są na segmenty Kowalskich za wysokie i za długie. Poza tym część pokojów zajmują liczne, stylowe meble moich dziadków. Ale to nie znaczy, że "Kowalscy" w ogóle się u Kowalskich nie pojawili. Owszem, w postaci szaf odzieżowych, które, ustawione jedne na drugich, wypełniają całą ścianę w moim pokoju. Jako dziecko nie miałem nawet świadomości, że to są właśnie meble Kowalskich, bo w takim ustawieniu w ogóle nie przypominały klasycznej meblościanki. Poza tym ojciec postanowił zaprojektować dla nas osobne, proste segmenty, które odpowiadałyby naszemu metrażowi. Powstała specjalna konstrukcja działowa ze stalowych rurek rozpiętych pomiędzy sufitem a podłogą, połączonych prostymi półkami z sosnowych listew i pilśniowej płyty. Wyglądała bardzo awangardowo. Wykonali ją po znajomości stolarze z Teatru Nowego, gdzie moi rodzice projektowali scenografie. Potem, już w latach 70., ojciec kupił pojedyncze półki - dzieła innych projektantów - rozłożył je na czynniki pierwsze, dorobił szereg elementów (np. wysuwany tapczan własnego pomysłu i sekwencję drzwiczek) po czym zmontował kolejną, unikatową konstrukcję, która zaistniała tylko w tym jednym, autorskim co do owej ściany z szaf - sprzedam drobną anegdotę. Wiadomo, że Meble Kowalskich sprawiały niekiedy kłopoty. Najpierw projektantom - bo na socjalistycznym rynku nie było okuć odpowiednich dla tego projektu. Ojciec zastosował więc to, co można było łatwo kupić, mianowicie… śruby do skręcania klozetów. Resztę musiał sam wymyślić. I otóż wymyślił specjalne zawiasy na bolce bez gwintów. Dzięki tym prostym zawiasom łatwo było zamontować drzwi w szafach. Jednak demontaż był równie łatwy i w rezultacie, kiedy ktoś takie drzwi podważył, mogły wypaść... No i w roku 1969 drzwi szafy Kowalskich ugodziły panią Kowalską w oko. Z tego powodu omalże musiała zrezygnować z wyjazdu na stypendium do Paryża. Wbrew zaleceniom lekarza - jednak pojechała, z opatrunkiem na oku. Co Pana pchnęło do upamiętnienia dorobku rodziców w formie książki?Jacek Kowalski: Dług, jaki dziecko zaciąga u ojca i matki. Pragnienie utrwalenia rodzinnej pamięci i polskiej historii. To niejako konieczność, bo inaczej zjawisko odeszłoby w niebyt. Niegdyś hasło "Meble Kowalskich" powszechnie kojarzono, teraz kojarzy je mniej więcej co drugi starszy Polak. No i rzadko kto wie, że "Kowalscy" to także ludzie, a nie tylko meble. Wielu od początku myślało, że ta nazwa określała po prostu "meble dla każdego". Długo myślałem, że tę książkę napisze kto inny. Przecież od kilkunastu lat Meble Kowalskich pojawiają się na wystawach, poświęca się im prace magisterskie, pisze się o nich jako o jednej z "ikon" peerelowskiego świata, a design lat 60. zaczął być niesłychanie modny. Ja zaś zajmuję się sztuką dawną, nie nowoczesną. Z czasem jednak zrozumiałem, że tu trzeba napisać książkę rodzinną, nie czysto "historycznosztuczną". Książkę dla wszystkich - jak meble były dla wszystkich. A już zwłaszcza dla tych, którzy Meble Kowalskich mieli u siebie w domu. I że tylko ja mogę to zrobić. W końcu mama jest już sędziwa, sama tego nie napisze, z drugiej strony wszystko doskonale pamięta, służy swoimi wspomnieniami, radą i krytyką. A tylko my oboje potrafimy przebrnąć przez rodzinne archiwum, które jest przepastne, iście labiryntowe. Tysiące projektów, setki dokumentów, fotografii. Więc kiedy pojawił się pomysł kolejnej wystawy, tym razem w poznańskiej kolekcji ForForm, pomyślałem - teraz, sytuacja jednej strony meblościanka była czymś nowoczesnym, z drugiej strony masowym, uniformizującym. Trochę jak bloki z wielkiej płyty - rozwiązywały palące problemy społeczne, ale i Kowalski: I tak, i nie tak. Bo albo robi się dobry projekt, albo zły projekt. W stylu A albo w stylu B, pasujący do mieszkania lub niepasujący. A to był - przecież nie tylko moim zdaniem - projekt świetny. Tylko że w warunkach komunistycznego systemu wybrane modele produkowano masowo, do upadłego, tłuczono je w milionach egzemplarzy, a wykonawstwo bywało fatalne. Na Zachodzie też produkowano nowoczesne meble, ale tam rynek był jednak zdywersyfikowany, istniała konkurencja i poziom produkcji był lepszy. Pisząc książkę, zwróciłem się do kilku osób, o których wiedziałem, że miały "Kowalskich" w domu. Żeby napisały na ten temat parę słów. Otrzymałem "meblowe wspomnienia" serdeczne, pełne ciepła i nawet jeśli wiązały się z obrazem fatalnych warunków mieszkaniowych, to same meble wzbudzały sentymenty zgoła odmienne. Konstrukcja wymyślona przez ojca mundurowała mieszkanie, ale pozwalała na pewną wynalazczość, dając się rozmaicie montować i "przyswoić", "uprywatnić". To było w tamtych czasach prawdziwe novum. Podobne rozwiązania tworzyli zresztą także projektanci starszych pokoleń i koledzy rodziców, którzy brali udział w tych samych konkursach. A jednak projekt Kowalskich okazał się najbardziej uniwersalny. Myślę też, że ma wybitne walory Pan dotrzeć do opowieści o niszczeniu zabytków w wyniku wymiany mebli na te zaprojektowane przez Pana rodziców. Udało się?Jacek Kowalski: Nie udało. To chyba jednak taki mit. Po licznych rozmowach przekonałem się, że jeżeli ktoś miał antyki, to je cenił i raczej ich nie wyrzucał. Chyba że przenosząc się na mały metraż nie miał gdzie ich wstawić. Wtedy musiał kupić nowe meble, które nie tyle zastępowały stare, co pozwalały urządzić się od zera w nowych warunkach. Dawne meble wędrowały wtedy do krewnych, ale trudno powiedzieć, żeby zostały "wyparte" przez meble Kowalskich. Owszem, mama wspominała pewnego pana, który zwierzył się jej, że miał kiedyś szafę gdańską i ją porąbał. Ale nie dlatego, że musiał wprowadzić Meble Kowalskich - po prostu nie wiedział, ile ten mebel jest wart, bo to nie był jego spadek rodzinny, tylko jakiś wojenny "szaber", który długo pokutował w garażu… a że nie miał gdzie tej szafy wstawić… no to, i tak dalej. Teraz w garażach stoją Meble Kowalskich - i w końcu albo ktoś je porąbie, albo… doceni jako "modernistyczne antyki".Te meble były powszechne, ale wcale nie takie tanie - w "Małżeństwie z rozsądku" Daniel Olbrychski i Elżbieta Czyżewska śpiewali o funkcjonalnych mebelkach, ale chwalili też system rat...Jacek Kowalski: No i śpiewali, że te meble szybko się rozlecą. Jak się okazało, nie tak łatwo się rozlatywały, za to faktycznie nie były takie tanie. Może nawet - w stosunku do średniej pensji - droższe niż dzisiaj. Swoją drogą komplet kosztował znacznie więcej, niż wyniosła nagroda, jaką rodzice dostali jako zwycięzcy meblarskiego konkursu. I tu znów anegdota. W książce zamieszczam osobną wkładkę ze zdjęciami z mieszkań różnych ludzi, którzy Meble Kowalskich mieli u siebie albo jeszcze mają. Jest atelier artysty, mieszkanie nauczyciela, pracownia wynalazcy, dom architekta, mieszkanie profesora wyższej uczelni. Historie niekiedy zabawne, niekiedy pouczające. Jeden pan chciał kupić Meble Kowalskich, ale w sklepie okazało się, że musi bardzo długo czekać na swoją kolejkę… Napisał więc do gazety, co to jest, co to za porządki, że niby meble dla wszystkich, a tak naprawdę kupić ich nie można. Gazeta opublikowała list i na drugi dzień sklep go wzywa, mówią, że wyjątkowo dostanie od ręki. Tu on z kolei wpada w panikę - jeszcze nie zebrał pieniędzy, nie miał nawet "zdolności kredytowej". Koledzy z pracy złożyli się na niego, a on szybko przetransportował te meble do krewnych, bo klucze od nowego mieszkania miał dopiero odebrać…Ta oryginalna, matowa wersja Mebli Kowalskich miała klasę. Większe wątpliwości co do estetyki można mieć wobec wszelkich połyskliwych modyfikacji. Jak Pana rodzice się do nich odnosili?Jacek Kowalski: Pierwotną, pierwszą wersję "Kowalskich" wykańczano okleiną mahoniową na mat. To rzeczywiście wyglądało bardzo estetycznie, ale i ten mahoń bywał krytykowany, nie za wygląd, tylko za masowość, jednostajność produkcji, która doprowadziła do, jak pisano, "mahonizacji" polskich mieszkań. Na to już rodzice wpływu nie mieli. Jednocześnie niektóre fabryki zastosowały okleinę na wysoki połysk. To już wyglądało okropnie i wzbudzało protesty krytyków, a także samych rodziców jako projektantów. Ale wielu tak zwanych "zwyczajnych Polaków" łaknęło tego połysku, który kojarzył się z meblami "stylowymi", "salonowymi". Nowoczesność zawróciła nieszczęśliwym rykoszetem w stronę mebla stylowego, tworząc uśrednione potworki… Jednak już czym innym był wysoki połysk lat 70. Wtedy ojciec zaczął projektować nowe, zupełnie inne meblościanki, w odmiennej estetyce. I niektóre z nich z wyboru ojca miały być lśniące. Mnie się one podobają, bo mają swój smak, odzwierciedlają nową aurę tamtych lat, nie tak "modernistyczną" jak design lat 60. Niestety, także i wówczas realizacja bywała niemiłosiernie skrzywiana przez fabryki. Rodzice mieli pretensje, które przebijają z wywiadów, jakich udzielali prasie. Dziennikarze komentowali: "Dlaczego fabryka mebli tak zepsuła meblościankę? Kto psuje gust?", a fabryki odpowiadały, że takie właśnie kolory wymusza "klient". A przecież w tamtych czasach klienci nie byli w stanie nic wymusić, kupowali wszystko, co rzucono do sklepów. A tak w ogóle to ciekawa rzecz do przebadania - w jaki sposób lśniące okleiny trafiły nie tyko na meble Kowalskich, ale w ogóle wszędzie, mimo krytyk wysuwanych przez projektantów i publicystów. Na pewno miały w tym udział "dyrektorsko-nowobogackie" gusta producentów. Z drugiej strony producenci często nie mieli wielkiego wyboru, bo był tylko taki, a nie inny przydział materiałów dla fabryki i tyle. Pamiętam, jak ojca wezwano kiedyś bodajże do Łodzi, żeby dobrał kolory meblościanki. Okazało się, że ma wybór pomiędzy kolorem pomarańczowym i… pomarańczowym. Chodziło o to, żeby złożył swój podpis, żeby się pod tym podpisał. Fabryka chciała się chyba ubezpieczyć na wypadek kolejnych prasowych krytyk… Nastąpiła awantura, a i tak meble wyprodukowano wedle woli producenta. W ten sposób socjalistyczna gospodarka walczyła z problemami, które sama strukturę ma książka?Jacek Kowalski: Jak meble - składa się z segmentów. Centralną część stanowi "Segment Mebli Kowalskich", obudowany segmentem cepeliowskim, który opowiada o innych jeszcze meblach - stylowych i ludowych, projektowanych głównie przez mamę. Do tego segment poświęcony wspomnieniom mamy: o jej przeżyciach wojennych, o tułaczce ku wschodowi, potem o Poznaniu lat okupacji. W ogóle książka zaczyna się od krótkiego segmentu rodowodowego o dziejach rodziny, począwszy od… bitwy pod Wiedniem, a na stalinowskich więzieniach kończąc. Wydało mi się, że to jednak ciekawe, jak losy ludzi, którzy niejako "zaprojektowali" Polakom mieszkania - splatają się z losami Polaków. Nie ominęliśmy też Czerwca 1956 ani prac teatralnych - bo rodzice przez szereg lat tworzyli scenografie dla poznańskich teatrów. Sporo miejsca poświeciliśmy studenckiej bohemie lat 50. i życiu artystów skupionych wokół nieistniejącego już klubu przy BWA (czyli przy dzisiejszej Galerii Miejskiej "Arsenał"). A że Poznań był wtedy mocnym środowiskiem meblarskim, znalazła się tutaj także opowieść o życiu paczki przyjaciół, kolegów, zarazem konkurentów i współpracowników, którzy wspólnie studiowali i tworzyli: Rajmunda Hałasa, Zenona Bączyka, Leonarda Kuczmy, Janusza Różańskiego. Wszyscy oni są autorami wielu wspaniałych projektów mebli i wszyscy otrzymywali nagrody w tych samych konkursach, co moi doszło do tego, że do produkcji trafi za chwilę krzesło zaprojektowane przez Pana ojca?Jacek Kowalski: Dzięki fundacji która odwołuje się do dawnego, poznańskiego środowiska designerów lat 60. Już teraz produkuje fotel Hałasa. Pojawiła się więc propozycja, by robić Krzesło Kowalskiego. Przypomnę, że ojciec zaprojektował bardzo wiele mebli - niektóre do dziś pełnią, by tak rzec, służbę publiczną, wystarczy wspomnieć krzesła stojące w poznańskiej Filharmonii, czyli Auli Uniwersyteckiej. Także do konkursu w 1961 roku rodzice zgłosili razem z meblościanką - krzesło projektu ojca. Wykonano prototypy, ale krzesło nie trafiło do produkcji, a szkoda, bo jest naprawdę piękne. Postanowiliśmy więc uruchomić ten projekt jako rzecz nową, a jednocześnie pasującą nie tylko do meblościanki. Jak się w tej chwili ma Pana Mama?Jacek Kowalski: Moim zdaniem doskonale, chociaż gdyby zapytać mamę o zdanie - pewnie by niemało ponarzekała, tak jak ostatnio, kiedy robiła dodatkowe szkice do Krzesła Kowalskiego; zastanawialiśmy się, czy wprowadzać jakieś poprawki. Bo największą pasją mamy nie są meble, tylko malarstwo (także i o tym będzie mowa w książce). Powrót do deski kreślarskiej troszkę ją zdeprymował. Mama kiedy tylko może, to maluje, no ale ostatnio nie zawsze może… choćby dlatego, że kwaterują u niej często nasze dzieci, które rzadko dają w spokoju pomalować. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
X - premia w czerwcux+240 - premia w lipcux + x + 240 = 510 * 22x + 240 = 10202x = 780x = 390390 + 240 = 630odp. Pan Kowalski w czerwcu otrzymal premię 390 zł a…
Tydzień temu zamieścliliśmy na portalu historię pana Andrzeja Kowalskiego, który stara się uzyskać zasiłek chorobowy z NAVu. Dzisiaj prezentujemy Wam artykuł, napisany przez samego pana Andrzeja. Poznajcie jego opinię na temat sytuacji Polaków w Norwegii i tego, co myślą o nas Norwegowie. POZNAJ HISTORIĘ AUTORA ARTYKUŁU! "Hitler miał rację, że chciał Polaków zamykać i zabijać w obozach koncentracyjnych, nadają się tylko do roboty i trzeba nad nimi cały czas stać z batem…" To jest cytat, czy to może powiedział jakiś stary nazista jeszcze żyjący na tym świecie? Czy może tak nas widzą współcześni naziści niemieccy? Może to jakaś archiwalna wypowiedź z czasów II wojny światowej? Otóż nie, nie zgadliście. To słowa, które miesiąc temu wypowiedział jeden z NORWESKICH brygadzistów na budowie w Bergen do innego swojego ziomka. Pech chciał, że obok stał polski pracownik rozumiejący mowę potomków Wikingów. Polak zwrócił się z tym do norweskich właścicieli firmy. Ci zaś zrobili wokół sprawy trochę szumu, porozmawiali z norweskim brygadzistą i… jakby nigdy nic wszystko ucichło. Teraz brygadzista będzie uważał, bo nawet ściany mają uszy i to norweskie uszy. A to, co będzie dalej myślał o Polakach, pozostanie dla niego oraz jego kolegów. Myślicie, że to jest pojedynczy przypadek, że tak sobie jeden głupi Norweg myśli o taniej polskiej sile roboczej? Otóż nic bardziej błędnego. To jest opinia większości Norwegów na temat prostych "Polaczków", którzy niewolniczo pracują w tym kraju. Rozmawiałem z norweskim dziennikarzem zajmującym się tematem nierównego traktowania szczególnie polskich robotników w Norwegii. Dziennikarz ów zebrał dowody świadczące o tym, że w Norwegii, jako nacja jesteśmy traktowani najgorzej ze wszystkich. Jesteśmy obywatelami kategorii C, jak to powiedział norweski dziennikarz. Najpierw są Norwegowie, to kategoria A. Sami o sobie wiedzą i mówią o tym nawet głośno (rozmawiałem w ostatnią sobotę z jednym z nich), że są raczej narodem leniwym i nie za bardzo garną się do ciężkiej pracy. To są słowa Norwega, nie moje, to trzeba zaznaczyć. Dla przeciętnego Norwega praca OK, ale musi być lekka, łatwa i przyjemna i najlepiej za najwyższą stawkę. Obywatele kategorii B Najogólniej azylanci, czyli uchodźcy, którzy ciągną do Norwegii ze wszystkich krajów. Sudańczycy, Etiopczycy uchodźcy z Erytrei, Syrii, Kurdowie i inni w większości muzułmanie. Norwegia z otwartymi rękami wita ich przyjmując na szczególnych prawach. Azylant dostaje potężny zasiłek, właściwie na wszystko. Nauka, mieszkanie, wyżywienie, opieka zdrowotna, pieniądze na dzieci zarówno na te, które już się urodziły oraz na te które urodzić się mają. Praca… o nie, raczej nie dla azylanta, bo po co iść do pracy, jeśli żyje się znacznie lepiej z zasiłków socjalnych. Wystarczy tylko płodzić dzieci i już. Obywatele kategorii C Głównie Polacy. Trochę Litwini, Łotysze trochę też Słowacy, ale Polacy zdecydowanie najbardziej "C" z tendencją do "D". Polacy przybywający do tego "raju na ziemi" to w głównej mierze bardzo marnie wykształceni robotnicy, niekiedy nawet bez wykształcenia zawodowego, najczęściej z zapadłych polskich wsi, nie znający żadnego języka, prawie zawsze bez grosza przy duszy, zapożyczający się na bilet lotniczy w Polsce. Przylatują no Norwegii bardzo często werbowani przez firmy pośrednictwa pracy. Kwaterowani są w wielopokojowych mieszkaniach po 5-6 osób w jednym mieszkaniu, z jedną lodówką, łazienką i kuchnią, czasami wręcz mieszkają w piwnicy adaptowanej na mieszkanie (sam widziałem), płacąc po 5000 (to jakieś 2800 zł) koron norweskich za swój pokoik. Dla Polaka bez wykształcenia i perspektyw w Polsce na pracę i życie, Norwegia wydaje się rajem w istocie - i aby z tego raju nie zostać wyrzuconym Polak jest w stanie zrobić wszystko, i za tyle za ile zaproponuje pośrednik. No cóż, należy w tym miejscu przytoczyć wysokość zarobków osobników kategorii A i kategorii C. Tak więc osobnik kategorii A nie pójdzie do roboty za mniej niż 250 koron na godzinę zaś osobnik kategorii C wykona nawet najcięższą najbardziej niewdzięczną pracę w najcięższych warunkach za 140 koron, jeszcze dziękuje za to, kłaniając się z czapką w dłoni swojemu pośrednikowi. Wydaje się, że 140 koron norweskich to dużo pieniędzy jak na warunki polskie? Oczywiście, ale to jest kwota brutto. Podatek, czynsz, prąd, jedzenie, czasem lekarz, lekarstwa, podróże do Polski do rodziny (za urlop nie dostaje się pieniędzy od razu trzeba czekać na następny rok). Ile zostaje ? Żaden Norweg, żaden absolutnie nie pójdzie do pracy za taką stawkę… Polacy jak najbardziej. Niestety tragedia dla Polaka to wypadek w pracy lub choroba. Z badań przeprowadzonych w zeszłym roku w Oslo wynika, że tylko jeden na 4 Polaków zgłasza się do norweskich lekarzy po zwolnienie, bojąc się stracić pracę. Powszechny brak znajomości języka norweskiego oraz przepisów prawa pracy powoduje to, iż Polacy nie są nawet w stanie uzyskać pomocy z norweskiego ZUS czyli NAV. Co więcej nawet jeśli znają przepisy i język czekają na zasiłki chorobowe wypłacane z NAV nawet po parę miesięcy pozostawieni są wówczas samym sobie. Najczęściej opuszczają Norwegię z powodu braku środków do życia, a NAV odkreśla sobie w dokumentach pozbycie się kolejnego problemu z kolejnym Polakiem. Co na to nasi przedstawiciele w Norwegii rezydujący za potężne pieniądze w Ambasadzie czy Konsulatach… nic, nie ma co więcej dodawać. Czy problem niewolniczej pracy i traktowania zniknął z Europy? Odpowiedź daje powyższa notka. Czy odpowiedzialni za taki stan rzeczy są Norwegowie? Nie, ponieważ tania polska siła robocza jest w Norwegii tak dostępna jak grzyby po deszczu. Jak jeden polski niewolnik utraci możliwość zarobkowania poprzez wypadek, chorobę czy z innego powodu, na jego miejsce przylatuje następnych 10 polskich niewolników. Czy Polacy rządzący Polską zrobili coś w tej sprawie? Tak, zmusili następnych wiele tysięcy swoich obywateli do ucieczki z Polski za chlebem, i tak właśnie traktują nas inni jak my siebie sami traktujemy. Na koniec chciałbym wspomnieć o zadaniu jakie mieli do zrobienia norwescy uczniowie liceum. Otóż mieli oni narysować zarys kontynentów i zaznaczyć na rysunku z czym, czy kim kojarzą im się poszczególne obszary. Widziałem taki rysunek, jest on z resztą w internecie. Europa południowa to dla młodych Norwegów tanie plaże, Dania to tanie piwo, Szwecja to zakupy, Rosja mafia, Azja to fajne dziewczyny, Australia kangury, piwo i plaże, a co przeciętny młody Norweg wpisał w miejscu, gdzie leży Polska? Artykuł gościnny autorstwa Andrzeja Kowalskiego. Z historią Pana Andrzeja zapoznaliśmy Was tydzień temu. Mężczyzna uległ wypadkowi w pracy i do dzisiaj stara się o uzyskanie pieniędzy z NAVu. Norweski urząd odmawia wypłacenia zasiłku chorobowego, podając za każdym razem inny podówd. Aby poznać więcej szczegółów kliknij TUTAJ.
Jak ubezpieczyć mieszkanie w stanie deweloperskim? Polisa dla mieszkania w stanie deweloperskim może mieć różne postaci i różnych właścicieli. Zależy to od poziomu zaawansowania prac budowlanych oraz od stanu formalno-prawnego. Najczęściej występują 3 możliwe sytuacje: 1. Deweloper odpowiada za szkody przed oddaniem mieszkania
Witam, mam 2 pytania: czy komornik może przyjść bez zapowiedzi i uprzedzenia do mieszkania dłużnika? i czy komornik może wejść do mieszkania pod nieobecność dłużnika? dostałam dziś pismo od komornika, że wierzyciel wytoczył przeciwko mnie wniosek o egzekucję komorniczą. Od wielu lat mieszkam u przyjaciela, wszędzie podaję ten adres, pod którym obecnie przebywam, jednak nieruchomość (mieszkanie) nie jest moją własnością, jak zareaguje na to komornik? czego mogę się spodziewać i jak postępować, kiedy komornik będzie chciał wejść nie do mojego mieszkania? Czy i kiedy komornik przychodzi do domu?Egzekucja z ruchomości krok po krokuKiedy komornik przyjdzie do domu/mieszkania?W jakich godzinach komornik ma prawo wykonywać czynności urzędowe?Skarga na czynności komornika – wzór Czy i kiedy komornik przychodzi do domu? Jest to jedno z częściej zadawanych przez dłużników pytań, niestety strach i obawy przed wizytą komornika w mieszkaniu czy domu, wydają się uzasadnione… ponieważ komornik często zajmuje wartościowe przedmioty (sprzęt AGD i RTV), sprawa komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy dłużnik jedynie zamieszkuje pod danym adresem. Aby zrozumieć, jak działa i jak przebiega egzekucja z ruchomości, postaram się przybliżyć Ci mechanizm działania tego sposobu na egzekwowanie od dłużnika należności. Egzekucja z ruchomości krok po kroku Wielu dłużników uważa, że komornik, otrzymując od wierzyciela wniosek o wszczęcie egzekucji, rzuca wszystko i pędzi do Ciebie, aby jak najszybciej zająć sprzęty gospodarstwa domowego z Twojego mieszkania. …to nie tak Komornik nie ma czasu na takie spontaniczne wycieczki do miejsca zamieszkania dłużnika, dlatego komornik, zanim Cię odwiedzi, bardzo często zaprasza Cię do siebie, aby nawiązać z Tobą pierwszy kontakt i wypracować z Tobą jakieś warunki spłaty zadłużenia. Wizyta komornika w domu czy mieszkaniu to naprawdę ostateczność i dochodzi do niej, kiedy unikasz kontaktu z komornikiem, a sam komornik nie ma innych możliwości, aby ściągnąć od Ciebie należności. Kiedy komornik przyjdzie do domu/mieszkania? Wizyta komornika jest niemal pewna, jeśli nie pracujesz, nie masz żadnych innych dochodów, nie masz na siebie samochodu i dodatkowo nie reagujesz na pisma i wezwania komornika. Wtedy komornik, widząc, że znalazł się w sytuacji uniemożliwiającej mu przeprowadzenie egzekucji komorniczej, podejmuje decyzję, że czas na osobistą wizytę u dłużnika, w miejscu jego zamieszkania. Kolejna rzecz skłaniająca komornika do złożenia dłużnikowi wizyty to oczekiwania wierzyciela, który przecież zapłacił komornikowi zaliczkę na poczet toczącej się egzekucji komorniczej, i jak wiadomo, wierzyciel też oczekuje jakichś efektów pracy komornika… Jak więc widzisz, odwiedzanie przez komornika dłużnika w miejscu jego zamieszkania to raczej konieczność i obowiązek komornika. Komornik nie ma prawa umorzyć postępowania egzekucyjnego, mówiąc wierzycielowi: Jan Kowalski nie ma żadnych dochodów, nie ma nawet zarejestrowanego na siebie samochodu, nie ma żadnych świadczeń, które mógłbym mu zająć, w systemie OGNIVO nie znalazłem żadnych kont bankowych Kowalskiego… …nie mogę zrobić nic, muszę umorzyć egzekucję przeciwko Kowalskiemu, sorry. A wierzyciel na to: Panie komorniku, a odwiedził Pan Kowalskiego w jego domu? mieszkaniu? czy zostały podjęte jakieś działania terenowe? na co ja wpłaciłem tę zaliczkę na poczet egzekucji komorniczej? Jak widzisz, prowadzenie egzekucji przez komornika zza biurka kancelarii komorniczej nie zawsze jest możliwe, komornik po prostu musi czasami ruszyć swoje cztery litery i pofatygować się do dłużnika, jeśli ten nie daje znaku życia o sobie. Odpowiadając na pytanie: czy komornik może przyjść do domu/mieszkania dłużnika? oczywiście, że tak, jednak wizyta ta uzależniona jest od postępowania samego dłużnika. Jeśli dłużnik będzie zupełnie ignorował korespondencję od komornika, to wizyta komornika w miejscu zamieszkania dłużnika będzie niemal pewna… Pytasz też, czy komornik może przyjść do dłużnika bez zapowiedzi i uprzedzenia i czy komornik może wejść do lokalu dłużnika, którego dłużnik nie jest właścicielem, odpowiedź na oba pytania brzmi: TAK. Komornik może przyjść do lokalu, w którym mieszka dłużnik bez uprzedzenia i zapowiedzi, komornik ma także prawo by wejść do lokalu, w którym zamieszkuje dłużnik, ale nie jest jego właścicielem. W jakich godzinach komornik ma prawo wykonywać czynności urzędowe? Komornik może wykonywać czynności urzędowe w dniach od poniedziałku do soboty, w godzinach od 7 do 21. Jeśli komornik zacznie swoje czynności przed 21-wszą, to nie musi ich przerywać, jeśli miałoby to utrudnić w jakiś sposób tę egzekucję komorniczą. Warto jeszcze wspomnieć, że komornik może wykonywać czynności urzędowe w dni wolne od pracy, a także w porze nocnej, ale wtedy zgodę na to musi wyrazić prezes sądu rejonowego. Skarga na czynności komornika – wzór Skarga na czynności komornika – wzór Artykuły, które musisz przeczytać: Co może komornik a czego [NIE MOŻE] Co komornik MOŻE, a czego NIE może?! [20] pytań i odpowiedzi Czy komornik może? [ZOBACZ] jak bronić się przed egzekucją Czy komornik może… 20 najczęstszych pytań, które zadają dłużnicy! Co może KOMORNIK i jakie ma uprawnienia? UZBRÓJ się w WIEDZĘ Oceń mój artykuł: (No Ratings Yet)Loading...
Ubezpieczenia nieruchomości pod kredyt dostępne w ofertach banków obejmują najczęściej tylko elementy konstrukcyjne budynku. Ubezpieczenie mieszkania pod kredyt dostępne w banku nie ochroni np. mebli czy sprzętów RTV. Te rzeczy możemy objąć ochroną m.in. w ramach ubezpieczenia ruchomości, które oferuje Allianz.
junior2004 Użytkownik Posty: 17 Rejestracja: 3 paź 2007, o 19:49 Płeć: Mężczyzna Lokalizacja: wa Podziękował: 5 razy Pan Kowalski Pan Kowalski chcial wykupic ubezpieczenia auta. Pan Kowalski chcial wykupic ubezpieczenia auta. Porównał oferty dwóch towarzystw ubezpieczeniowych Towarzystko A: Zniżka za bezszkodowa jazde 40% Zwyzka za wiek samochodu 30% Towarzystwo B: Zniżka za bezszkodowa jazde 30% Zwyzka za wiek samochodu 20% Podstawowa stawka ubezpieczeniowa w obu towarzystwach była taka sama. Oblicz jaki procent stawki podstawowej musiałby zaplacic pan Kowalski wykupujac polisę w towarzystkie A, a jaki wykupujac polisę w towarzystie B. Wskaz korzystkiejsza oferte dla pana Kowalskiego. garb1300 Użytkownik Posty: 267 Rejestracja: 22 sty 2008, o 14:56 Płeć: Kobieta Lokalizacja: Legnica Podziękował: 11 razy Pomógł: 76 razy Pan Kowalski Pan Kowalski chcial wykupic ubezpieczenia auta. Post autor: garb1300 » 23 sty 2008, o 22:15 I: 1,3*0,6*x=0,78x II: 1,2*0,7*x=0,84x I
Najczęściej jest to kwota kilkudziesięciu tysięcy złotych. Przypomnijmy, że suma całkowita ubezpieczenia to kwota, jaką ubezpieczyciel wypłaci nam w przypadku, gdy w wyniku zdarzenia doszło do szkody całkowitej i dom nie nadaje się już do użytku. Logicznym jest więc, że suma wypłacona przez ubezpieczyciela powinna pozwolić nam
Wojciech Boczoń2018-12-21 06:00analityk 06:00/ MSWW internecie bez większego trudu można zakupić tzw. dowód „kolekcjonerski”. Ponieważ nie różni się on niczym od oryginału, chętnie z takich „dokumentów” korzystają oszuści. Napisała do nas jedna z czytelniczek, która chce podzielić się swoją historią o tym, jak straciła mieszkanie przez dowód kolekcjonerski. Temat dowodów kolekcjonerskich poruszaliśmy na łamach wielokrotnie (zobacz tekst: "W internecie kwitnie handel fałszywymi dowodami osobistymi"). Tego typu dokumenty można legalnie nabyć w kilku firmach ogłaszających się w internecie. Ceny wynoszą od 300 do 700 zł. Producenci reklamują je jako „doskonałe kopie oryginałów” i zapewniają, że „wzory dokumentów są robione 1:1 na podstawie oryginalnych dokumentów”. Mają hologram, nadruk UV, mikrodruk oraz farbę OVI jak w oryginale. Taki sam wymiar i ten sam rodzaj plastiku. Na dokument można nanieść dowolne dane. Producenci polecają je jako doskonały pomysł na prezent lub niebanalną pamiątkę. Tyle teorii. W praktyce nie brakuje oszustów, którzy wydając 700 zł na „zabawny gadżet”, liczą na znacznie większy zwrot z inwestycji. Sprzedam tanio mieszkanie, byle szybko Napisała do nas pani Anna (imię zmienione), która chce podzielić się historią o tym, jak została oszukana przez osobę posługującą się takim dowodem. Pani Anna ma firmę zajmującą się obrotem nieruchomościami. Kilka tygodni temu odebrała telefon od osoby, która chciała sprzedać mieszkanie. Ponieważ cena była okazyjna, a lokalizacja bardzo dobra, pani Anna zdecydowała się spotkać z potencjalnym kontrahentem. Ceny mieszkań w Polsce [wykresy] – Powiedział, że ma do zrobienia biznes życia i musi szybko upłynnić kawalerkę w bardzo atrakcyjnej cenie – mówi oszukana. – Twierdził, że klient mu się wycofał, a czas go goni i musi sprzedać mieszkanie do końca tygodnia. Umówiliśmy notariusza i kupiliśmy mieszkanie – dodaje. Wszystko poszło bez większych problemów. Klient podpisał protokół zdawczo-odbiorczy oraz przekazał klucze. Z powodu pilnego wyjazdu poprosił o dwa tygodnie na organizację wywozu mebli oraz rzeczy osobistych. – Przepisaliśmy liczniki. Czekaliśmy 2 tygodnie z wejściem do mieszkania. Klient się już nie odezwał, więc wystawiliśmy mieszkanie na sprzedaż – mówi pani Anna. Pierwsze oszustwo z dowodem kolekcjonerskim Zaczęli przychodzić potencjalni nabywcy i oglądać wystawione mieszkanie. Za którymś razem do pani Anny zadzwonił pracownik firmy i powiedział, że w mieszkaniu jest mężczyzna, który twierdzi, że jest właścicielem mieszkania. – Wysłałam mu skan aktu notarialnego, a pan wylegitymował się dowodem osobistym. Okazało się, że dane w akcie notarialnym były identyczne jak w dowodzie, nie zgadzała się tylko osoba, bo to nie był ten pan, który podpisywał akt notarialny – mówi pani Anna. Jak się okazało, właściciel wynajął mieszkanie na kilka tygodni oszustowi, który się pod niego podszył. Złodziej wyrobił dowód osobisty na podstawie danych z umowy, pozyskał numer księgi wieczystej oraz dokumenty z urzędu niezbędne do sprzedaży. Podrobił zaświadczenie z administracji o braku zaległości w czynszu, założył konto w banku i wyłudził prawie 300 tys. zł. Prawda wyszła na jaw tylko dlatego, że właściciel mieszkania, przebywający od dłuższego czasu w innym województwie, przyjechał na rodzinną imprezę i przy okazji przyszedł sprawdzić, czy z wynajmowanym mieszkaniem wszystko w porządku. Zrobił się podejrzliwy, bo stracił kontakt z najemcą. Traf chciał, że w tym samym czasie do mieszkania przyszedł pracownik firmy zajmującej się obrotem nieruchomościami z potencjalnym klientem. – Gdyby nie to spotkanie, być może właściciel, który mieszka w Bieszczadach, dowiedziałby się o tym, że już nie jest właścicielem po sprzedaży przez nas mieszkania kolejnemu klientowi – mówi pani Anna. Drugie oszustwo z dowodem kolekcjonerskim Sprawa trafiła do prokuratury. Jak się później okazało, umowa najmu z właścicielem mieszkania też została podpisana na dowód kolekcjonerski z danymi innej osoby, która rzeczywiście istnieje. Oszust pozyskał skądś dane i wyrobił duplikat dowodu. – W naszym kraju za podrobienie 100 zł idzie się do więzienia, a za kradzież 300 tys. przy użyciu podrobionego dowodu zostaje się bezkarnym – mówi rozżalona pani Anna. Sprawa jest w toku. Jak to możliwe, że sprzedaż dowodów kolekcjonerskich jest legalną działalnością? Wszystko rozbija się o kruczki w przepisach. Osobie, która podrabia dokument należy udowodnić, że robi to z zamiarem popełnienia przestępstwa. Należy udowodnić sprzedawcy, że dowód ma służyć przestępstwu – Nie może stanowić przestępstwa zachowanie sprawcy, który podrabia lub przerabia dokument w celu innym niż wskazany w ustawie – tłumaczy Dawid Marciniak z biura prasowego Komendy Głównej Policji. – W omawianym przypadku oferent wyraźnie deklaruje, że produkowany przedmiot nie jest dokumentem i nie wolno go używać jako autentycznego. Brak jest zatem w obecnym stanie prawnym podstaw do ogłoszenia osobom produkującym takie przedmioty zarzutu fałszerstwa, jeśli czynność ogranicza się do naniesienia na nośnik informacji przekazanych przez klienta – mówi. Ekspert zwraca uwagę, że problematyczne jest również postawienie producentowi zarzutu pomocnictwa w przestępstwie. W takiej sytuacji konieczne byłoby wskazanie konkretnego przestępstwa, które pomocnik miał ułatwić. – Należałoby wykazać w toku postępowania, że wytwórca takiego „dokumentu” wykonuje go w zamiarze (bezpośrednim lub ewentualnym) popełnienia konkretnego przestępstwa . W ocenie Biura Kryminalnego KGP przy ujawnieniu posłużenia się takim „dowodem osobistym” jako autentycznym w toku postępowania należy również ustalić rolę wystawcy „dokumentu kolekcjonerskiego” celem potwierdzenia lub wykluczenia jego współsprawstwa lub pomocnictwa w popełnieniu przestępstwa – tłumaczy Marciniak. Problem dowodów kolekcjonerskich wkrótce zostanie jednak rozwiązany. W Sejmie prowadzone są prace nad ustawą zakazującą wytwarzania dokumentów, które można uznać za prawdziwe. „Kolekcjonerzy” nadal będą mogli kupować podróbki, ale oferenci będą musieli je produkować w innych rozmiarach niż oryginały. Obserwuj @wboczonŹródło:
174 views, 6 likes, 0 loves, 2 comments, 2 shares, Facebook Watch Videos from Ubezpieczenia Centrum Konsultingowe: Jak ubezpieczyć dom którego nie masz
Barbara Sielicka2013-01-24 06:00publikacja2013-01-24 06:00Mieszkanie można ubezpieczyć od zalania, pożaru, uszkodzeń w czasie ulewy, przepięć w sieci energetycznej i wielu innych zdarzeń losowych. Ale nie w każdym przypadku umowa ubezpieczenia gwarantuje nam wypłatę pełnego ThinkstockO tym, że ochrona ubezpieczeniowa nie zawsze działa, wie wielu, którzy choć raz w życiu starali się uzyskać satysfakcjonujące dla siebie odszkodowanie od ubezpieczyciela. Skoro przez lata opłacamy składki, to w przypadku wystąpienia danego zdarzenia losowego oczekujemy stosownej rekompensaty. Niektórzy nie otrzymują jednak pieniędzy od ubezpieczyciela. Na przykład dlatego, że podczas podpisywania umowy nie zwrócili uwagi na pewne zapisy, które w przypadku wystąpienia szkody skutecznie blokują lub zmniejszają wypłacone odszkodowanie. Nasz czytelnik w liście do redakcji opisał nam swoją sytuację. W marcu ubiegłego roku podpisał on umowę z Towarzystwem Ubezpieczeń Wzajemnych TUZ. Ubezpieczył mieszkanie, w którym mieszka i którym się zajmuje na podstawie umowy użyczenia i upoważnień od właścicielki mieszkania – swojej czytelnik w trakcie zawierania umowy z agentem nie ukrywał, że nie jest właścicielem mieszkania. Agent uznał, że wszystko jest w porządku i wydał zalecenia, jak poprawnie wypełnić umowę. Dokumenty zostały podpisane, a nasz czytelnik zaczął opłacać składki. W październiku 2012 roku mieszkanie naszego czytelnika zostało zalane, zgłosił więc roszczenie o odszkodowanie. Towarzystwo podjęło decyzję o wypłaceniu odszkodowania jedynie za zniszczone ruchomości. Elementy nieruchome (które stanowią większą część szkody) nie zostały uwzględnione w wycenie z uzasadnieniem, że nasz czytelnik nie jest ich właścicielem. Zdaniem naszego rozmówcy agent podczas podpisywania umowy świadomie i z premedytacją wprowadził go w błąd. Dodatkowo to agent wypełniał mu druk umowy i zaznaczył naszego czytelnika jako zarówno ubezpieczającego, jak i ubezpieczonego.– Z tego co wiem, gdyby w rubryce z ubezpieczonym wpisał moją mamę, nie byłoby żadnego problemu. A tak płaciłem składki do bezzasadnie, jak się potem okazało, podpisanej umowy. Tracę nadzieję, że coś jeszcze można zdziałać w mojej sprawie. Niemniej chciałbym zwrócić uwagę na działanie agentów, dla których liczy się tylko prowizja – pisze się z Towarzystwem Ubezpieczeń Wzajemnych TUZ z prośbą o wyjaśnienie zaistniałej sprawy. Odpowiedzi udzieliła nam Justyna Woźnica z Departamentu Prawnego i Obsługi Zarządu. – Z dokumentacji zebranej w trakcie likwidacji wskazanej szkody oraz z ponownej analizy akt wynika, że Ubezpieczony nie jest właścicielem mieszkania, w związku z tym wypłacone zostało odszkodowanie za ruchomości domowe, które stanowią własność Ubezpieczonego. TUW TUZ nie mogło dokonać wypłaty odszkodowania na rzecz osoby, która nie jest właścicielem uszkodzonego mienia. Poszkodowany nie odwołał się od decyzji TUW TUZ, natomiast zgłosił roszczenia do ubezpieczyciela sprawcy – UNIQA – pisze Woźnica. Do sprawy domniemanej niekompetencji ich agenta nie chciała się odnieść. Po naszej interwencji w TUZ nasz czytelnik otrzymał telefon od pracownika towarzystwa, który zajmował się jego sprawą. – Pan w słuchawce stwierdził tak po prostu, że wypłacili tyle a tyle (trochę ponad 900 zł) i że zrobiliby dopłatę za jakiś procent części nieruchomej. Dopytywał, kto mieszka w mieszkaniu, kto płaci za czynsz, remonty itp. I uznał, że są skłonni zapłacić za malowanie, rozbiórkę i ponowny montaż szaf w zabudowie. Za podłogę nie będą zwracać, ponieważ nie jest moją własnością i nie my ją kładliśmy (jest po poprzednim właścicielu). Na moją deklarację, że koszt zakupu i położenia nowej podłogi poniosę ja, stwierdził, że w takim razie byliby skłonni wypłacić jakiś procent wartości paneli. Wspomniał o 50%, ale potem już tej kwoty nie powtarzał, jakby zastanawiał się, czy nie zaproponował za dużo – relacjonuje nasz nie padły jednak żadne konkrety. Głównie dlatego, że TUZ dopiero miał przygotować wycenę oraz dlatego, że w związku z odmową TUZ czytelnik ubiega się o odszkodowanie za część nieruchomą szkody od sprawcy szkody, to jest spółdzielni (spółdzielnia jest ubezpieczona w Towarzystwie Uniqa).Ponownie skontaktowaliśmy się z TUZ, jednak tym razem nie otrzymaliśmy żadnej odpowiedzi ani komentarza w tej sprawie. Co na to prawnik?– Ubezpieczenie mieszkania od zalania i innych szkód jest ubezpieczeniem dobrowolnym. Dodatkowo, jak wynika z OWU, Ubezpieczającym jest osoba, która zawarła umowę ubezpieczenia, Ubezpieczonym natomiast osoba, na której rzecz umowa ubezpieczenia została zawarta: może nią zatem być zarówno Ubezpieczający, jak i inna osoba fizyczna, np. właściciel nieruchomości czy pojazdu. Możliwe jest takie ustalenie treści umowy, że w przypadku powstania szkody odszkodowanie za ruchomości zostanie wypłacone najemcy, natomiast odszkodowanie za uszkodzenie nieruchomości – właścicielowi mieszkania. Jeżeli najemca poniósłby nakłady na mieszkanie w postaci np. glazury, wymiany okien itp., możliwe byłoby również takie skonstruowanie umowy, aby odszkodowanie za uszkodzenia wskazanych rzeczy trwale związanych z mieszkaniem uzyskał najemca – wyjaśnia adwokat Marta Straszewska-Mikuła, współpracująca z Centrum Odszkodowań tego co przedstawia nam czytelnik, ubezpieczył on całe mieszkanie, włącznie ze znajdującymi się w nim ruchomościami oraz elementami stałymi (np. rolety, meble wbudowane). – Możliwie jest zatem wystąpienie do zakładu ubezpieczeń z odwołaniem zawierającym wniosek o wypłatę odszkodowania za szkodę w nieruchomości na rzecz jej właściciela (z uwagi na fakt, że czytelnik nie jest właścicielem mieszkania, nie może otrzymać odszkodowania za ten element szkody). Nie ma oczywiście przeszkód, aby właściciel przekazał otrzymane od zakładu ubezpieczeń środki czytelnikowi, aby ten mógł wykonać remont, bądź aby pisemnie upoważnił czytelnika do odbioru odszkodowania – dodaje nasz ekspert. Co z odpowiedzialnością agenta?W przypadku naszego czytelnika pojawia się również problem udzielenia nierzetelnych informacji przez agenta, przez co czytelnik zawarł „bezwartościową” ze swojego punktu widzenia umowę. Tu należy zwrócić uwagę, że za szkodę wyrządzoną przez agenta ubezpieczeniowego w związku z wykonywaniem czynności agencyjnych odpowiada zakład ubezpieczeń, na rzecz którego agent ubezpieczeniowy działa.– Agent, w zakresie tego samego działu ubezpieczeń podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej. Minimalna suma gwarancyjna to euro na jedno i euro na wszystkie zdarzenia. Ubezpieczeniem OC są objęte również szkody wyrządzone przez osoby, przy pomocy których ubezpieczony wykonuje czynności agencyjne. Jeżeli zatem agent, z którego usług korzystał nasz czytelnik przy zawieraniu umowy ubezpieczenia, jest multiagentem, czytelnik może zwrócić się o wskazanie zakładu ubezpieczeń, z którym miał on zawartą umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, i wystąpić do wskazanego zakładu ubezpieczeń ze zgłoszeniem szkody powstałej na skutek działalności agenta – mówi Marta przypadku naszego czytelnika szkodą będzie poniesiona składka na ubezpieczenie mieszkania oraz kwota odpowiadająca odszkodowaniu, które nie zostało wypłacone za zalanie mieszkania z uwagi na to, że czytelnik nie jest jego właścicielem. Jeżeli nie był to tzw. multiagent, za skutki jego działań odpowiada zakład ubezpieczeń, na którego rzecz zawarł on z czytelnikiem umowę ubezpieczenia. Przeczytaj cały komentarz Marty Straszewskiej-Mikuły, adwokata współpracującego z Centrum Odszkodowań [email protected]Źródło:
Jakiej wysokości odszkodowanie otrzymamy w przypadku szkody. Koszt ubezpieczenia domu lub mieszkania w Polsce najczęściej mieści się w granicach 100-200 zł*. Tyle za polisę nieruchomości płaci 1/3 Polaków. 25 proc. przeznacza rocznie na takie ubezpieczenie 200-300 zł, a 18 proc. rodaków mieści się w przedziale 300-500 zł.
2/4 Przeglądaj galerię za pomocą strzałek na klawiaturze fot. Łukasz SobieralskiPoprzednieNastępne Jeszcze do niedawna Józef Kowalski mieszkał w dwupokojowym mieszkaniu w bloku, teraz jego domem jest ford mondeo. Zobacz równieżPolecamy
Mieszkanie wraz z pomieszczeniem gospodarczym (np. komórką lokatorską, piwnicą, miejscem garażowym, miejscem postojowym) Budynek niemieszkalny, np. garaż Domy i budynki w stadium budowy Dom letniskowy, np. zabudowana altanka, domek holenderski Budowle różnego typu – altany, baseny, ogrodzenia, przydomowe oczyszczalnie ścieków
Witam,Sytuacja wygląda następująco: mieszkanie, które wynajęłam. Wynajmujący chciał założyć Internet, ale w UPC dowiedział się, że potrzebna jest zgoda właściciela tata będąc w UPC złożył osobiście pismo następującej treści:Moje imię i nazwiskoMój adres„Upoważniam p. Kowalskiego legitymującego się dowodem osobistym …. Do zawarcia umowy z UPC na rozszerzony pakiet TV oraz Internet. Wszelkie koszty związane z zawartą umową aż do jej rozwiązania poniesie p. Kowalski”Podpis nieczytelny (mojego taty) Kowalski zawarł z UPC umowę i odebrał wystawiło fakturę na moje nazwisko i w międzyczasie wynajmujący zwiał więc nie mam z nim kontaktu. od UPC wezwanie do do UPC pismo następującej treści:„W nawiązaniu do Państwa pisma z dnia otrzymanego przeze mnie w dniu proszę o wyjaśnienie zasadności wysłanego przez Państwa pisma tj. przedstawienie kopii zawarcia umowy handlowej pomiędzy mną a Państwa firmą oraz przedstawienie kopii protokołu odbioru sprzętu przeze mnie. Jednocześnie informuję, iż jeżeli faktycznie otrzymam od Państwa potwierdzenie zawarcia przeze mnie umowy, natychmiast ureguluję należną kwotę. Do tego czasu z powodu braku podstaw do jej naliczania uważam ją za bezzasadną” co otrzymałam odpowiedź z UPC:„W odpowiedzi na otrzymaną dnia korespondencję, przejmie informujemy, że w świetleposiadanych przez nas dokumentów umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawarta w dniu24 grudniu 2009 roku jest ważna i której Pani jest stroną została zawarta przez pełnomocnika Pana Kowalskiego, który jak wynika z posiadanych przez UPC dokumentów posiadał pełnomocnictwo upoważniające do zawarcia umowy z UPC na usługi w zakresie telewizji kablowej oraz że Pan Kowalski ponosił będzie koszty związane z zawartą umową jest skuteczne wyłącznie w stosunkach między Panią a z art. 95 paragraf 1 kodeksu cywilnego z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Paragraf 2 tego artykułu wyraźnie określa, iż czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla nadzieję, że tym zasadność roszczeń kierowanych przez UPC Polska względem UPC nie budzi już Pani pragnę zauważyć, że w korespondencji (mojego taty) z dnia 26 marca się informacja, iż to (mój tata) „zezwolił” w Pani imieniu na zawarcie umowy przez p. należy, że z treści dokumentu formalnie wynika, iż pełnomocnictwo zostało udzielone przezPanią osobiście, nie ma tam informacji, iż reprezentował Panią przy tej czynności kwestie dotyczące umocowania i reprezentacji nie mają jednak wpływu na ważność umowy i powinny zostać rozstrzygnięte pomiędzy mocodawcą i nie nastąpiło przekroczenie granic umocowania ani przestępstwo fałszerstwa dokumentów, nie mamy żadnych podstaw, by uznać, że umowa jest UPC względem Pani o zapłatę kwoty 441 71 zł oraz wydanie sprzętu (modem) stanowiącego własność spółki jest zatem w pełni skuteczne. Pani natomiast powinna oczywiście domagać się zaspokojenia tych roszczeń od Pana Kowalskiego. UPC nie jest bezpośrednio związana z Panem Kowalskim żadnym stosunkiem nadzieję, że zechce Pani przyjąć powyższe wyjaśnienia i uznać je za wystarczające.” UPC ma rację i faktycznie musze im zapłacić czy tylko próbują bezpodstawnie te pieniądze wyciągnąć ode mnie?
Jej koszt zależy od wartości wykończenia (drzwi, glazura itp.), a także mebli oraz sprzętów RTV, AGD. Ochrona ubezpieczeniowa może dotyczyć różnych sytuacji: gdy twoje mieszkanie zostanie zalane przez powódź, z winy sąsiada, ale też gdy przez twoje niedopatrzenie będzie zniszczone mieszkanie innego lokatora.
Rodzina z problemami Jakub Buszko cierpi na porażenie lewostronne i nie widzi na jedno oko. Przeszedł już kilka operacji. Całe życie opiekowała się nim matka. Obecnie 72-letnia pani Liliana jest coraz słabsza i sama podupada na zdrowiu. - Przez lata staraliśmy się wszystko robić sami, nie jesteśmy przyzwyczajeni do proszenia o pomoc. Teraz jest trochę ciężej, bo mama źle się czuje – mówi pan Jakub. Koszty leczenia i rehabilitacji były tak duże, że rodzina zadłużyła swoje poprzednie mieszkanie. Pomoc krewnym zaoferowała kuzynka, która mieszka za granicą. Kobieta siedem lat temu udostępniła im swoje mieszkanie. - Przez administrację docierały do mnie skargi na to, że to mieszkanie nieładnie pachnie. Że lokatorzy nie spełniają standardów. Nie spodziewałam się, że to będzie aż tak eskalowało. Czy to mieszkanie jest bardzo czyste? Nie, ale przecież oni mają swoje ograniczenia. Jeżeli ktoś jest osobą niepełnosprawną, a mimo tego stara się wyprowadzić psa, czy wyrzucić śmieci, to robi tyle, ile może – przekonuje Karolina Kowalska-Staśkiewicz. Smród, jaki rzekomo wydobywa się z tego mieszkania, ma uniemożliwiać normalne życie sąsiadom rodziny Buszko. Większością głosów wspólnota mieszkaniowa przyjęła uchwałę, która pozwala na skierowanie sprawy do sądu i zlicytowanie mieszkania, które zajmuje rodzina. - Na początku sąsiedzi mówili, że po prostu tu nie pasujemy. Potem, wprost, że od nas śmierdzi – ubolewa pani Liliana. - Do tej pory, przez 40 lat życia, myślałem, że moim problemem jest przemieszczanie się i słaby wzrok. Nigdy nie przypuszczałem, że śmierdzę – dodaje pan Jakub. Decyzja o skierowanie sprawy do sądu podzieliła mieszkańców osiedla. - Jak wracam do domu po pracy i zasiadam do obiadu, to cały ten smród stoi mi w gardle – przekonuje Waldemar Met. - To jest smród nie do opisania. Tak jakby pani stała nad rozkładającymi się zwłokami. Nie wyolbrzymiamy tego, ale sytuacja nas zmusiła do reakcji – dodaje Agnieszka Met. - Nie znam osobiście tych ludzi, mijałem ich wiele razy i nigdy nie czułem od nich fetoru ani brzydkiego zapachu. To próba zastraszenia ich – ripostuje Bartłomiej Kocznur. Brak uciążliwości Ośrodek pomocy społecznej, straż miejska ani sanepid nie dopatrzyły się nadmiernej uciążliwości. Rodzinie Buszko przyznano pomoc. Od ponad roku odwiedza ich osoba, która pomaga sprzątać mieszkanie. Zdaniem wspólnoty, to nie wystarcza. - Dostaliśmy pismo, że jest zebranie w naszej sprawie, na którym mamy się stawić. Właścicielka mieszkania obok wykrzykiwała, że trzeba nas eksmitować, że ona pójdzie do prokuratury – opowiada Jakub Buszko. I dodaje: - Podsunęli mi kartkę ze zobowiązaniem, że będę się mył, że będziemy wietrzyć mieszkanie. To było upokarzające, ale pomyślałem, że trzeba się jakoś z tymi ludźmi porozumieć. Do porozumienia jednak nie doszło. Pracownicy ośrodka pomocy społecznej i władze miasta są zbulwersowani działaniem wspólnoty. - Po raz pierwszy mamy do czynienia z taką sytuacją, żeby wspólnota tak traktowała jednego ze swoich mieszkańców. Jesteśmy zdziwieni, że podejmowane są aż tak poważne kroki. Wydaje nam się, że wystarczyłoby pomóc tej rodzinie i sprawdzić, czy w tym mieszkaniu wszystko z wentylacją jest w porządku, co należy do obowiązku wspólnoty – podkreśla Hanna Kułakowska-Michalak, zastępca burmistrza Piaseczna. - Brudu, fetoru, pluskiew, absolutnie w tym domu nie było. Nie roznosi się to na cały budynek. W moim odczuciu tym ludziom wyrządzono krzywdę. Nie można ich pomawiać, że smród jest nie do zniesienia. Tego nie ma – podkreśla Elżbieta Klimkowska, zastępca dyrektora Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Piasecznie. Uchwała w sprawie licytacji mieszkania została przyjęta 11 lutego tego roku. W tym samym dniu, podczas naszego spotkania z mieszkańcami, zarząd wspólnoty poinformował, że jednak wstrzyma się z wykonaniem uchwały i nie skieruje sprawy do sądu. Ośrodek pomocy społecznej pomoże odświeżyć mieszkanie i zapewni mediatora. - Chcemy się porozumieć z ludźmi. W języku japońskim jest taki termin „hibakusha”, który oznacza nieczystych. Tak się właśnie z mamą czujemy. Jakbyśmy wyrządzili sąsiadom wielką krzywdę, bo się tu wprowadziliśmy – komentuje Jakub Buszko. Przedstawiciele wspólnoty i pracownicy ośrodka pomocy społecznej już się spotkali. Z obu stron padły deklaracje pomocy i porozumienia.
Mieszkanie państwa Kowalskich jest prostokątem o wymiarach 7,5m i 12m. Pan Kowalski postanowił zrobić remont mieszkania. Przygotował plan mieszkania przyjmując odpowiednia skalę. Na planie mieszkanie jest prostokątem o polu 360cm². Jaką skalę zastosował pan Kowalski? Plisss oszybka odpowiedź potrzebne na jutro ;D
Pani Janina Kowalska od dawna marzyła o odświeżeniu mieszkania. Kolory, którymi były pokryte ściany, wyblakły, a poza tym dawno wyszły z mody. Jej mąż, Pan Janusz, długo się opierał prośbom małżonki, lecz w końcu ugiął się i razem pojechali do dużego marketu budowlanego. Bardzo długo wybierali właściwe farby, lecz po kilku godzinach udało się znaleźć idealne odcienie tj. lazurowy na ściany, biały na sufit i amarantowy na boazerię. Wszystkie towary zapakowali do samochodu i wyjechali z parkingu. Pan Janusz jechał bardzo ostrożnie, bowiem miał świadomość , że wiezie puszki z farbami, więc nie przekraczał dozwolonej prędkości, a na światłach hamował bardzo powoli. Ostatecznie udało się dojechać pod blok, gdzie samochód został poprawnie zaparkowany metodą równoległą. Jednak gdy małżeństwo otworzyło bagażnik im oczom ukazał się rozpaczliwy obraz. Wieczko z farby amarantowej otworzyło się i zachlapało cały tył pojazdu. Pani Janina zaczęła lamentować, a jej mąż odgrażać, że tak tego nie zostawi. Niestety Kowalscy nie posiadali polisy AC, gdyż Pan Janusz nie chciał płacić jego zdaniem złodziejskich stawek. Każdy szanujący się przedsiębiorca w celu minimalizacji ryzyka związanego z koniecznością naprawienia wyrządzonej przez siebie szkody powinien posiadać polisę ubezpieczenia OC działalności. Zakres takiej ochrony jest oczywiście węższy niż odpowiedzialność wynikająca ustawy, ale w wielu punktach jest styczna i pozwala pokryć negatywne skutki naszej działalności. Warto zwrócić uwagę, aby nie zostało pominięte rozszerzenie z tytułu odpowiedzialności za produkt. Towar wprowadzony do obrotu wcale nie musi być niebezpieczny, aby wyrządził szkodę i spowodował lawinę roszczeń względem takiego sprzedawcy. Należy również pamiętać, że definicja producenta w OWU jest bardzo szeroka i obejmuje w zasadzie każdy podmiot, który wprowadza produkt do obrotu, czyli producent, dystrybutor czy Janusz zirytowany został żonę pod domem i szybko wrócił do marketu, gdzie zażądał rozmowy z prezesem. Niestety nie było to możliwe i ostatecznie pracownik punktu informacji sporządził z Kowalskim reklamację, wykonali dokumentację zdjęciową i zapewnił, że roszczenie zostanie przekazane do ich ubezpieczyciela. Po tygodniu przyszły decyzja, że szkoda jest odmówiona, bo powstała na skutek brawurowej jazdy poszkodowanego. Gdyby jechał powoli, to farby nie wylałyby się. Właściciel uszkodzonego pojazdu powiedział, że tak tego nie zostawi. Na podziemnym parkingu sklepu znalazł czarnobiałą ulotkę oferującą usługi dochodzenia odszkodowań tzw. biura pomoc prawnych. Od razu udał się do siedziby firmy znajdującej się w piwnicy kamienicy na obrzeżach miasta. Pracujący tam młodszy asystent ds. likwidacji szkód z ryzyk biznesowych stwierdził, że sprawa jest ciężka i najlepiej byłoby mieć AC, ale skoro Kowalski nie ma, to nic się nie da zrobić. Pan Janusz się zagotował i trymiga opuścił siedzibę tej firmy. . Roszczenia, które przysługują poszkodowanemu z tytułu opisywanej szkody generalnie są tożsame z tymi, który byłyby mu przysługiwały z OC obowiązkowego ubezpieczenia posiadaczy pojazdów mechanicznych, a więc pełną kompensacja szkody, pojazd zastępczy, utrata zarobków czy wartości pojazdu na skutek szkody. Niemniej jednak OC działalności to ubezpieczenie dobrowolne, więc ubezpieczyciel może odmówić odszkodowania, gdy nie otrzyma dokumentacji od swojego ubezpieczonego. Ponadto bardzo często na polisie ustanowiona jest franszyza redukcyjna, która może być kwotowa, procentowa czy procentowo-kwotowa. Jest to określona w umowie ubezpieczenia kwota, o którą ubezpieczyciel redukuje odszkodowanie. Jeśli wartość szkody nie przekroczy kwoty franszyzy redukcyjnej, odszkodowanie nie zostanie wypłacane. Tą nieubezpieczoną część szkody należy dochodzić bezpośrednio od czasie, gdy Pan Janusz się awanturował i jeździł po całym mieście, Pani Janina udała się do adwokata specjalisty z zakresu ubezpieczeń korporacyjnych, który przyjął sprawę do prowadzenia. Do sklepu skierowana szczegółową korespondencję wskazująca, że wieczko było uszkodzone i to była przyczyna szkody. Poproszono sklep, aby zwrócił się do producenta czy nie wprowadzili wadliwej partii farb. Okazało się, że zgłaszane były podobne uwagi co do jakości opakowań przez hurtownie z całego kraju. W związku z tym sklep wystosował pismo do ubezpieczyciela, gdzie potwierdza swoją odpowiedzialność wskazując jednocześnie na możliwość regresu do producenta farb. Kowalscy naprawili samochód, a market zaproponował, że w ramach rekompensaty dostarczy im nowy towar i wykona prace remontowe. Pani Janina była wniebowzięta. Adwokat przy Izbie Adwokackiej w Katowicach. Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego oraz politologiczne na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego.
Aby ubezpieczyć nieruchomość od dodatkowych ryzyk (stłuczenie, przepięcie, kradzież, NNW lokatora, OC wżyciu prywatnym), trzeba najpierw wykupić podstawę. Mury to fundamenty, ściany i dach. Elementy stałe to trwale przytwierdzone fragmenty nieruchomości, których nie da się zdemontować bez użycia narzędzi lub siłowo.
Kazimierz Kowalski lubi odpoczywać w salonie. W tle kredens, który odnawiał wspólnie z przyjacielem Grzegorz GałasińskiDom, w którym mieszka śpiewak operowy Kazimierz Kowalski, ma blisko 100 lat. Artysta odziedziczył go po ciotce. Samodzielnie odnowił rodzinne meble. Sam też robi wino z jabłek rosnących w jego Kowalski, znany śpiewak operowy, były dyrektor łódzkiego Teatru Wielkiego, swój azyl znalazł na przedmieściach Łodzi. Mieszka w domu, który ma blisko 100 Ten dom należał do Niemca - opowiada jego historię znany artysta. - On go zbudował. Ale po wojnie jego właścicielką stała się moja ciocia, siostra mamy. Ciocia miała gospodarstwo koło Starachowic i zamieniła się z tym Niemcem. On pojechał w Świętokrzyskie, a ona zamieszkała w Kazimierz mieszka dziś w domu, w którym spędził pierwsze 8 lat swojego życia. Wspomina, że ta okolica wyglądała zupełnie inaczej. Świat kończył się koło Dworca Łódź Żabieniec. - Dopiero, gdy w latach 60. zbudowano fabrykę "Elta", zaczęło się tu rozwijać życie - dodaje. - Powstało z czasem wielkie osiedle mieszkaniowe jednak przez lata wyglądał całkiem inaczej. Nie było kanalizacji, wody. Na podwórku stała toaleta, ze znajdującej się tam studni brało się wodę. A w domu oprócz cioci i wujka mieszkały jeszcze trzy rodziny, które im dokwaterowano. - Wujek z ciocią mieli kuchnię i dwa pokoje - opowiada Kazimierz Kowalski. - Tam, gdzie obecnie jest łazienka, był pokój, w którym spałem ja i ciocia. Wujek spał w kuchni, na kozetce. Ten drugi pokój, który dziś jest moim salonem, był w zasadzie nieużywany. Stanowił spiżarnię. Było w nim bardzo zimno. Pod koniec lat 60. Kazimierz Kowalski zamieszkał w kamienicy przy ul. Narutowicza, naprzeciwko Teatru Wielkiego. Potem mieszkał na Manhattanie, Julianowie, a pod koniec lat 90. powrócił do domu cioci na Teofilów. - Ciocia umarła, w domu tym zamieszkali moi rodzice, a ja z nimi - wyjaśnia po przeprowadzce zaczął remontować dom. Doprowadził wodę, kanalizację, zbudował łazienkę. Ale nie dokonał w zasadzie żadnych zmian architektonicznych, nie wyburzał ścian. Tylko zmodernizował dom. Pan Kazimierz pokazuje białe, oszklone drzwi łączące salon z jadalnią. Kiedyś były zalepione gazetami, tekturami. Za nimi mieszkało dokwaterowane małżeństwo. Teraz wyglądają pięknie. Stoi za nimi duży stół, który pan Kazimierz odziedziczył po babci. - Ma chyba ze 100 lat - wyjaśnia. - Wszystkie stojące tu meble należały kiedyś do babci, cioci, np. kredens, szafa. Podobnie Kazimierz może pochwalić się, że wszystkie meble sam odnawiał. Pomagał mu jego przyjaciel, też śpiewak operowy Andrzej Niemierowicz. W salonie na ścianie wisi portret ojca pana Kazimierza, Wiesława Wierusz-Kowalskiego. Namalowała go Hania Niemierowicz, córka Andrzeja. Pan Kazimierz opowiada, że jego tata miał zostać lekarzem, studiował nawet medycynę, a został aktorem. Występował w łódzkich teatrach, z czasem poświęcił się estradzie. - Obok znajduje się zdjęcie chóru "Czejanda", w którym po wojnie mój tata śpiewał razem ze swoim bratem Zdzisławem - dodaje Kazimierz kuchni stoi niewielka kuchenka węglowa. Pan Kazimierz wyjaśnia, że postawił ją tu już po remoncie Wcześniej w tym miejscu stała duża kuchnia gazowa - wspomina. - Gotowało się na niej, ale też ogrzewała dom. To właśnie w kuchni koncentrowało się życie domowników. Postanowiłem nawiązać do tamtych tradycji i wstawiłem też kuchenkę węglową. Palę w niej, też ogrzewa mieszkanie, ale już na niej nie Kazimierz prowadzi nas na oszkloną werandę. Stoją na niej fotele, kwiaty, a na półkach butelki z winem domowej W tym miejscu ciocia trzymała kury - wyjaśnia artysta. - Teraz mamy tu werandę, która zwłaszcza latem, jest znakomitym miejscem do zapewnia, że stojące na półkach wino robił sam. Z jabłek rosnących w jego Sad ma też prawie 100 lat - opowiada. - Rosną w nim takie gatunki jabłek, jakich się już dziś nie spotyka, a więc między innymi kosztele, malinówki. Niestety, te drzewa owocują co dwa lata, więc wina w tym roku nie Kowalski dużo uwagi poświęca ogrodowi. Lubi się nim zajmować i trzeba przyznać, że choć za oknem jesienna zima, to prezentuje się Od wiosny do jesieni wiele czasu spędzam na traktorku i koszę trawę - zapewnia. - Bardzo lubię to robić!Stuletni dom ma też dobudowaną część, a w niej gabinet Kazimierza Kowalskiego. Stanowi on prawdziwe królestwo śpiewaka operowego. Stoi w nim oczywiście pianino. - Miałem fortepian, ale przekazałem go łódzkiej parafii św. Alberta na Widzewie Wschodzie - mówi Kazimierz Kowalski. - Choć dom jest duży, to nie było w nim specjalnie miejsca na swym gabinecie pan Kazimierz gra na pianinie, ćwiczy przed kolejnymi występami. Ma tu też prawdziwą perłę, a więc szpulowy magnetofon stereofoniczny - ZK 246. A na taśmach prawdziwe białe kruki, między innymi nagranie "Strasznego dworu" Stanisława Moniuszki z lat 50., w którym śpiewają takie operowe tuzy jak Antoni Majak, Andrzej Hiolski czy Bogdan Paprocki. Ta opera jest jego ulubioną. Choć śpiewak przyznaje, że lubi wszystkie opery Stanisława Moniuszki. Bardzo żałuje, że nie można usłyszeć ich w łódzkim Teatrze Kazimierz ma też kolekcję płyt winylowych i kompaktowych. Nie tylko z muzyką Cieszę się, że wydano na CD nagrania orkiestry Zygmunta Wicharego - dodaje. - Współpracował z nią mój tata. A teraz mogę posłuchać, jak śpiewają występujące z tą orkiestrą artystki - Katarzyna Bovery czy Carmen ścianie wisi też plakat zapraszający na dyplomowy recital Kazimierza Kowalskiego z 14 marca 1977 roku. Na fortepianie grał Rajmund Ambroziak, a pan Kazimierz kończył Akademię Muzycznej w klasie Antoniego Majaka.
Czy osobą trzecią może ubezpieczyć mieszkanie? W Polsce obowiązuje dość jasne prawo dotyczące wykupywania ubezpieczenia mieszkania. Może to zrobić każda osoba trzecia. Trzeba jednak pamiętać, że w praktyce ubezpieczeniu podlega jedynie właściciel nieruchomości. Bez względu na to, kto wykupił polisę, pieniądze trafią więc
Wystarczy kilkanaście minut nawalnego deszczu, żeby ulice zmieniły się w bystre rzeki, a podwórka i garaże w stawy. Powalone drzewa, woda w mieszkaniu — o zniszczenia dobytku wtedy łatwo. Czy w tym przypadku można odzyskać, chociaż część pieniędzy wydanych na dom i wyposażenie? Do tego potrzebne ubezpieczenie od burz i deszczu ubezpieczenie od burz i deszczu nawalnego?Od klęsk żywiołowych musimy oczywiście ubezpieczyć dom – zarówno jego mury, jak i elementy stałe. Możemy także ubezpieczyć inne budowle, budynki, lokale i obiekty małej architektury, takie jak np. ławki czy że większość ubezpieczycieli oferuje ubezpieczenie domu od jego wartości rzeczywistej. W razie uszkodzenia budynku otrzymasz odszkodowanie od aktualnej ceny domu. Weź to pod uwagę zwłaszcza wtedy, jeżeli posiadasz budynek w starym oprócz domu może objąć ubezpieczenie od klęsk żywiołowych? Wszelkie maszyny, sprzęty i wyposażenie naszego domu czy firmy. Ubezpieczeniu mogą także podlegać pieniądze, a w przypadku prowadzenia działalności mienie osób trzecich, czyli naszych pracowników lub to powódź, czy zalanie przyda się ubezpieczenie od burz i deszczu nawalnego?Pod nieobecność państwa Kowalskich, w trakcie intensywnej burzy i deszczu nawalnego, która spowodowała zalanie podwórka i do ich domu dostała się woda. Zniszczyła drewniane podłogi, drzwi wewnętrzne, zestaw stereo, ubrania oraz część cennej kolekcji map, które kolekcjonował pan Jan. Został zalany też garaż, w którym stał powrocie właściciele sprawdzili dokumenty ubezpieczeniowe i odetchnęła z ulgą — w ogólnych warunkach ubezpieczenia ( odnaleźli zapis, że jej ubezpieczenie uwzględnia podtopienie po ulewnym deszczu, czyli zdarzenie Ogólne warunki ubezpieczenia ( to bardzo ważny dokument ubezpieczeniowy. Zawiera wszystkie zapisy, zasady, zastrzeżenia, wyłączenia, warunki, które decydują o tym, czy umowa jest dla klienta korzystna, czy nie. Lektura jest niełatwa i żmudna, ale dokładne przeczytanie wszystkich punktów to Jan sprawdził wszystko dokładnie przed podpisaniem ubezpieczenia, dlatego że kuzyn przestrzegł go, opowiadając przykład swojego ubezpieczenia. Kupił ubezpieczenie chroniące przed zalaniem, ale kiedy jego posiadłość została zalana podczas ulewy, okazało się, że zalanie w polisie dotyczy jedynie sytuacji, kiedy zaleje nas sąsiad z góry albo z powodu awarii wypłynie z jego własnej pralki. Efekty nawałnicy zaś ubezpieczyciel traktował jako powódź (tak stanowiły i aby rozszerzyć polisę o taki zapis, należałoby wcześniej uiścić odpowiednią najlepiej ubezpiecz oddzielniePoczucie bezpieczeństwa państwa Kowalskich okazało się jednak nieco przedwczesne. Dlaczego?Drewniana podłoga, drzwi, farba na ścianach — to, jako za tzw. elementy stałe, czyli trwale połączone z domem, firma ubezpieczeniowa bez problemu zgodziła się wypłacić odszkodowanie. Podobnie było z ubraniami i sprzętem RTV — to tzw. ruchomości domowe (to nie tylko meble i RTV i AGD, ale też rower, rośliny, pies i kot), które standardowo ubezpiecza się osobno. Kłopot pojawił się przy odszkodowaniu za cenną kolekcję map. Firma absolutnie nie chciała wypłacić odszkodowania, mimo że pan Jan miał zdjęcia i inne dowody na posiadanie Większość ubezpieczeń nie obejmuje przedmiotów o wartości artystycznej i kolekcjonerskiej, dokumentów, pieniędzy, papierów wartościowych, biżuterii, metali szlachetnych itd. Na te rzeczy trzeba zawierać odrębne jakie odszkodowanie mogą liczyć Kowalscy?Firmy ubezpieczeniowe mają różne sposoby wyliczania wartości odszkodowania przy ubezpieczenie od burz i deszczu nawalnego:– wartość nowa/odtworzeniowa — odszkodowanie powinno pokryć koszt przywrócenia domu, mieszkania i wyposażenia do takiego stanu, jaki był przed podtopieniem, pod warunkiem, że wszystkie zastosowane materiały i rozwiązania będą jak najbardziej zbliżone do poprzedniej wersji;– wartość rzeczywista — od ceny nowej rzeczy, mieszkania odejmuje się stopień zużycia. Jeśli stopień zużycia rzeczy szacowany jest na podstawie jej wieku, wówczas tabelę z takimi informacjami klient powinien dostać razem z umową.– wartość rynkowa – cena metra kwadratowego podobnego mieszkania w podobnym miejscu i podobnym radzi Zespół Likwidacji Szkód Wiener TU SA :Przede wszystkim należy pamiętać w pierwszej kolejności o bezpieczeństwie własnym i swojej rodziny!Bezpośrednio po zdarzeniu, należy zabezpieczyć mienie przed dalszymi uszkodzeniami – zabezpieczyć uszkodzony dach folią, aby nie dochodziło do zalewania pomieszczeń, zabezpieczenie wybitych otworów okiennych, przeniesienie zwierząt gospodarskich do budynków nieuszkodzonych itp.;Ze względu na ilość spraw z poprzednich zdarzeń, oględziny naszych przedstawicieli mogą być opóźnione w stosunku do naszych standardów. Zabezpieczenie swojego zdrowia i mienia jest rzeczą najważniejszą, dlatego nie należy czekać na przyjazd naszego rzeczoznawcy. Należy bezzwłocznie przystąpić do zabezpieczenia mienia jeszcze przed przyjazdem rzeczoznawcy;Pamiętaj, że przed zabezpieczeniem mienia, należy wykonać zdjęcia uszkodzonych elementów – wystarczy do tego zwykły telefon komórkowy;Nie wyrzucaj elementów, które należało zdemontować w celu zabezpieczenia mienia. Pozostaw je do oględzin technika w odrębnym miejscu na terenie posesji;Zgłaszając do nas szkodę, zadbaj o jak najbardziej precyzyjne informacje, które pozwolą na szybkie zajęcie się sprawą – podaj: uszkodzenia dachu są znaczne (np. zerwany cały dach, połowa) czy tylko uszkodzona została papa/dachówki?B. Zmierz i podaj powierzchnię zalanych Zrób opis uszkodzonego mienia Oszacuj wartość Jeżeli mienie zostało zabezpieczone wg wytycznych, poinformuj o tym naszego Konsultanta;Zgłaszając uszkodzenie budynków, sprawdź, czy wszystkie są one ubezpieczone i podaj ich numerację zgodnie z polisą (np. B1, B2, B3 itp.);Jeżeli masz problemy z dodzwonieniem się do nas w celu zgłoszenia szkody, pozostaw swoje dane. Nasi Konsultanci na pewno do Ciebie oddzwonią i przyjmą zgłoszenie szkody;W ramach zawartej umowy ubezpieczenia mieszkania/budynku mieszkalnego „Cztery Kąty” ochrona objęta jest usługa Asssitance. W której ramach Klientom przysługuje usługa dekarza, szklarza, specjalisty napraw sprzętu RTV/AGD. Zachęcamy, aby Klienci skorzystali także z pomocy z usług assitance.
Jak ubezpieczyć mieszkanie krok po kroku. Malwina Wrotniak 2011-10-13 11:30 redaktor naczelna Bankier.pl. publikacja 2011-10-13 11:30. Podziel się
Wynajmujesz komuś mieszkanie w ramach tzw. najmu okazjonalnego? Są cztery rzeczy, które sprawią, że najemca może zaśmiać ci się w twarzWynajmowanie mieszkania to – jak wynika ze statystyk – wciąż dochodowy sposób zarabiania na posiadanym majątku. Rentowność teoretycznie sięga trzykrotności oprocentowania depozytu, ale… te wyliczenia nie uwzględniają „trudnych” lokatorów. Co zrobić, gdy ktoś nie płaci za mieszkanie i nie chce go opuścić? Korzystanie z zapisów chroniących właściciela mieszkania przypomina spacer po polu minowymOj, nie mają oszczędzający łatwego życia. Zmiana stóp procentowych? „Jeśli już, to będzie obniżka” – mówi prezes NBP. A prezes PiS dodaje, że trzeba się przygotować na kryzys. A jak kryzys, to stymulowanie gospodarki. A jak stymulowanie, to obniżka stóp. Tym bardziej, że na tle regionu na nasze i tak należą do również:Święty spokój kierowcy w dobie wysokiej inflacji? Bezcenny. Jak można (spróbować) ograniczyć koszty eksploatacji samochodu? I ile to kosztuje? [NOWOCZEŚNI MOBILNI]Jest plan na wakacje za granicą? Jest też problem: wysokie ceny i słaby złoty. Dwa sposoby, by nie dać się złapać w sidła kursowe [MOŻNA SPRYTNIEJ]Cyberbezpieczeństwo w bankach: technologie przyszłości. Jak zmieni się świat bankowości? [BANK NOWOŚCI]W tej sytuacji wiele osób uznaje, że jedyną racjonalną rzeczą, którą można zrobić, aby chronić swoje oszczędności, to wyjąć je z żenująco nisko oprocentowanych depozytów i zanieść do dewelopera. A więc: kupić mieszkanie za gotówkę z myślą o wynajmie. Już co drugie nowe mieszkanie, według statystyk NBP, jest kupowane z myślą o inwestycji, jako lokata powiedzieć, że na polityce taniego pieniądza rośnie nam nowe „pokolenie kamieniczników”, które zarabia na czynszach z wynajmowania swoich „włości”. Ile można zarobić? Po odjęciu podatku, ubezpieczenia, opłat, remontów i „pustych” miesięcy, średnio wyciska się – według wyliczeń banku centralnego – jakieś 4,1%. Prywatnie inwestorzy mówią, że jest więcej, nawet 5-8%. Z taką stopą zwrotu można gwizdać na inflację (na razie). Chociaż nie jest to znowu tak dużo więcej, niż wynosi znacznie mniej kłopotliwy dochód z najmu okazjonalnego zmniejszy ryzyko wynajmującego?Ale wynajmowanie nieruchomości to nie jest obietnica zysku bez ryzyka. I wcale nie mam na myśli załamania rynku (spadku czynszów) i pęknięcia nieruchomościowej bańki spekulacyjnej (czyli spadku wartości nieruchomości). Inne – znacznie częściej ziczające się – ryzyko, to nieuczciwy najemca. Taki, który o mieszkanie nie dba, nie płaci za nie i trudno go wyrzucić, nie mówiąc już o odzyskaniu też: Połowa nowych mieszkań to… inwestycje. Tymczasem NBP liczy, ile dziś realnie zarabia się na wynajmie. Niektórzy będą zaskoczeniCzytaj też: Inwestowanie w mieszkania na wynajem: czy nadchodzi koniec eldorado? Niektóre liczby mogą niepokoićO tym jak bezpieczenie wynająć komuś mieszkanie i dbać o to, żeby rentowność biznesu nie spadła, pisaliśmy całkiem niedawno w tym oto artykule. Ale wszystkie środki ostrożności mogą zdać się na nic, gdy trafi nam się lokator, który nie będzie chciał się rozstać z nie swoim mieszkaniem. To się zdarza, bo mamy ustawę o ochronie praw lokatorów, a jednocześnie nie ma ustawy o ochronie praw na zmniejszenie ryzyka, że ktoś się zagnieździ w naszym mieszkaniu i nie będzie go można eksmitować może być umowa najmu okazjonalnego, która wyłącza niektóre przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów. A więc – przynajmniej w teorii – daje gwarancję bezpiecznego wynajmu. Jednak okazuje się, że to tylko iluzja. Na podstawie przygód moich czytelników opisałem jak to może wyglądać w też: Najem mieszkań zwariował. 2500 zł za klitkę w Warszawie. W Berlinie zamrożą ceny. A u nas?Pan Marek – którego zaraz Wam przedstawię – to postać wymyślona, której historia jest zbitką kilku prawdziwych przypadków. Jak na dłoni pokazują one, ile ryzyk niesie ze sobą umowa najmu okazjonalnego dla właściciela. I dowodzą, że poruszanie się po jej zapisach to jak spacer po polu minowym z uszkodzonym wykrywaczem pan Marek jest szczęśliwym właścicielem wyremontowanego mieszkania na górnym Mokotowie, które sfinansował w 60% z własnej kasy, a resztę dobrał z kredytu. Teraz chce to mieszkanie wynająć, ale interesują go tylko „poważne” oferty. Ustanowił w tym celu wysoką w jego ocenie kaucję zł (nieco więcej niż miesięczny czynsz), żeby odsiać niezdecydowanych studentów i wiecznych imprezowiczów. Najlepiej by było, gdyby przyszły lokator wynajął lokum na co najmniej 3-5 jego ducha mąci historia znajomej, która rozbija się po świecie, kupuje drogi sprzęt elektroniczny, ale czynszu w wynajmowanym mieszkaniu nie płaci i wyprowadzić również się nie zamierza. Pan Marek jest zbyt poważny na takie hece, więc chce podpisać umowę najmu okazjonalnego. W końcu, po kilku tygodniach castingów znalazł odpowiedniego najemcę młode małżeństwo też: Obligacje, czyli bezpieczna alternatywa dla bankowego depozytu. Można wycisnąć prawie 5% w skali roku!Mina nr 1. Dobry teść, zły teść i uczynny wujek. Kto przyjmie młodych pod swój dach?Procedura skutecznego zawarcia umowy najmu okazjonalnego jest skomplikowana i trzeba mieć nadzieję, że potencjalni najemcy się nie zniechęcą. Trzeba dopełnić kilku formalności, których brak powoduje, że umowa staje się powszednią umową najmu, bez preferencji dla to formalności? Po pierwsze pan Marek musi poprosić Kowalskich o to, żeby przygotowali oświadczenie np. teściów, którzy zgodzą się przyjąć ich pod swój dach w razie eksmisji. Ale jedni teściowie ani myślą robić taki ukłon, bo i tak mają tylko pokój z kuchnią. Drudzy mają duże, 3-pokojowe mieszkanie, więc z chęcią podpisaliby takie oświadczenie bez zmrużenia ich mieszkanie nie jest własnościowe, tylko kwaterunkowe – nie są właścicielami, tylko lokatorami, bo mieszkanie należy do gminy choć mieszkają tam 40 lat. Takich lokali jest w Polsce Rodzice nie mają prawa do lokalu, więc nie mogą podpisać oświadczenia. Na szczęście znalazł się „dobry wujek”, właściciel domu, który podpisał oświadczenie, że jakby co przyjmie Kowalskich pod swój polega na tym, że solidny lokator, choćby chciał, może mieć problem ze wskazaniem „mieszkania rezerwowego”.Czytaj też: Wynajem mieszkania dla początkujących: na co zwrócić uwagę, żeby nie dać się wyrolować właścicielowi?Mina nr 2. 14 dni na dostarczenie aktu notarialnegoCzy łatwo podpisać taką umowę? Wujek jest ze Szczecina, a mieszkanie w Warszawie. Najlepiej by było, gdyby właściciel mieszkania miał wgląd w dokumenty i poznał wujka, inaczej musiałby uwierzyć dopiero co poznanym ludziom. Państwo Kowalscy proszą o przesłanie oświadczenia listem, bo przecież nie będą jechać 500 km po świstek papieru, co opóźnia procedurę o kilka dobrych pan Marek i państwo Kowalscy podpisują umowę najmu okazjonalnego, w której najemcy (każdy z osobna) zobowiązują się do dostarczenia poświadczonego notarialnie oświadczenia o poddaniu się dobrowolnej eksmisji pod rygorem rozwiązania umowy. W razie kłopotów teoretycznie eksmisja powinna być szybka i bezbolesna, wystarczy zgłoszenie i zawiadomienie złożone sądu, który ma 3 dni na rozpatrzenie wniosku. Nie obowiązują przepisy o zakazie eksmisji w miesiącach zimowych, nieważne, że pod dachem może mieszkać Marek i Państwo Kowalscy podpisali papiery, ale ciągle nie mają oni rangi aktu notarialnego. To kosztuje – ponad 200 zł (rząd chciał obniżyć do 13 zł, ale notariusze protestowali). Wersja optymistyczna jest taka, że najemcy biorą koszt na siebie, pesymistyczna, że musi go ponieść pan Marek, a realistyczna, że solidarnie dzielą się kosztami po newralgiczny moment, bo pan Marek musi żyć nadzieją, że jego nowi lokatorzy nie rozmyślą się w międzyczasie i nie znajdą mieszkania, którego właściciel nie chce podpisywać umowy najmu okazjonalnego. Albo po prostu nie zaczną go zwodzić, że jeszcze dzień-dwa i na pewno dostarczą czas gra na niekorzyść właściciela, bo ma on 14 dni od daty podpisania umowy na zgłoszenie jej do naczelnika urzędu skarbowego pod rygorem nieważności zawarcia umowy najmu to zrobić? Można wybrać się do urzędu osobiście, ale takie zgłoszenie można wysłać też pocztą z potwierdzeniem dopiero zaczynamy swoją przygodę z wynajmem, to lepiej pójść osobiście, wtedy od razu powinniśmy poznać numer rachunku do dokonywania wpłat na zaliczki nr 3. Koszty eksmisjiRemedium na rozrabiających i nie płacących lokatorów ma być możliwość szybkiej eksmisji. Jeśli ma się umowę najmu okazjonalnego (z załączonym poświadczonymi notarialnie załącznikami) wystarczy dostarczyć lokatorowi skutecznie żądanie opróżnienia lokalu i uzyskać sądową klauzulę wykonalności. Dzięki temu, że na etapie podpisywania umowy pozyskaliśmy oświadczenia lokatorów, że a) godzą się na egzekucję; b) mają gdzie mieszkać, sąd wydaje taką decyzję w ciągu kilku eksmisja nigdy nie jest prosta, nawet jeśli jest szybka. Po pierwsze: zanim do niej dojdzie, trzeba wypowiedzieć umowę. A można to zrobić dopiero po trzech miesiącach niepłacenia, po kolejnym miesiącu „ostatniej szansy” na uregulowanie zaległości i jeszcze jednym, kiedy będzie biegł okres wypowiedzenia – to prawie pół roku!Następnie zawiadomienie o żądaniu opróżnienia lokalu trzeba skutecznie dostarczyć lokatorowi, a ten może przecież robić uniki, np. nie otwierać drzwi. Zostaje wysyłanie listów poleconych, najpierw jednego, potem drugiego (jeśli lokator nie odbiera awizo), co opóźnia całą swoje zawiadomienie musi jeszcze złożyć komornik, zaś sama procedura też kosztuje niemało, choć ostatnio, a dokładnie w styczniu tego roku, Sejm obniżył stawki komornicze. Dziś eksmisja kosztuje 1668 zł od każdej „izby”,czyli pokoju lub kuchni. Czyli jeśli mieszkanie jest dwupokojowe, to komornik będzie mógł zainkasować zł (bo kuchnia to też „izba”).Zanim po te pieniądze zgłosi się do dłużnika-lokatora, to najpierw właściciel będzie musiał sam opłacić procedurę. Na podstawie najmu okazjonalnego (jeśli zawarliśmy odpowiedni punkt w umowie) może być na to przeznaczona kaucja, którą wpłacił to oznacza, że jeśli wynajmujemy mieszkanie np. trzypokojowe z kuchnią, to hipotetyczna kaucja, która daje minimum spokoju właścicielowi powinna wynosić np. zł miesięcznego czynszu plus prawie 6700 zł na poczet hipotetycznych opłat komorniczych. Pierwszy pogratuluję komuś, to kto znajdzie najemcę, który zgodzi się zapłacić zł też: Czy banki znajdą jakiś sposób, by pozbyć się franków? I kto mógłby im w tym pomóc? Co by oznaczało bankowe katharsis dla klientów?Mina nr 4. „Jednak nie mamy się gdzie wyprowadzić”I teraz najważniejsza, a w zasadzie największa mina. Cała konstrukcja najmu okazjonalnego „wisi” na jednym, jedynym oświadczeniu właściciela mieszkania, do którego teoretycznie mógłby się wprowadzić sobie, że ów „dobry wujek” państwa Kowalskich po pół roku cofa swoją zgodę na ich zamieszkanie u niego w razie eksmisji. Wtedy właściciel, pan Marek, może wypowiedzieć umowę najmu, chyba, że państwo Kowalscy w ciągu 21 dni znajdą kogoś, kto podpisze nowe oświadczenie, że przyjmie ich pod swój dach. Ale właściciel musi ocenić czy opłaca mu się angażować siły i środki na szukanie nowych lokatorów, czy też może zaryzykować i ciągnąć zabawę z Kowalskimi, bo do tej pory i tak płacili w czarnym scenariuszu Kowalscy mogą przemilczeć to, że nie mają już lokalu zastępczego i nic im nie można zrobić! Właściciel dowie się o tym, dopiero, gdy zawnioskuje o eksmisje!Jeśli Kowalscy nie wyprowadzą się po dobroci, to z krótkiej ścieżki eksmisji wyjdą nici, bo przecież „nie mają innego lokum”. W tej sytuacji komornik wstrzyma się z dokonaniem eksmisji o wiele miesięcy do czasu, aż gmina wskaże dłużnikowi tymczasowe pomieszczenie. Ponownie wchodzą w grę przepisy o zakazie eksmisji w „okresie ochronnym”. Te same, których pan Marek chciał uniknąć podpisując umowę najmu okazjonalnego, zamiast zwykłej umowy skoro tak łatwo wymigać się od zasadniczych postanowień umowy najmu okazjonalnego, czy jej podpisywanie w ogóle ma sens, czy służy raczej do stworzenia pozorów bezpieczeństwa dla właściciela?źródło zdjęcia: PixaBay
.
